Habitation and Identity. Home Dispositive in Governmentality Policy

Problematyka tekstu dotyczy konstytuowania się ludzkiej tożsamości w kontekście przestrzeni. Teoretyczne punkty oparcia naszego wywodu stanowią M. Eliadego koncepcja przestrzeni zasiedlonej i M. Heideggera koncepcja bycia w świecie. Pierwsza z nich wskazuje na społeczne stanowienie ramy dla tożsamości indywidualnej, druga natomiast odsyła do wysiłku tworzenia przez człowieka przestrzeni dzięki jego związkom z rzeczami pod ręką. W jej kontekście zakłócenie bezpośredniości związku człowieka z rzeczą niesie ze sobą ryzyko zablokowania rozwoju jego tożsamości. Tymczasem współczesna kultura konsumpcyjna wykreowała praktyki zarządzania urządzaniem przez ludzi prywatnej przestrzeni ich domu, które uważamy za element kapitalistycznej polityki urządzania ludzi.The issue of the text concerns the constitution of human identity in the context of space. The theoretical base of our disquisition is M. Eliade’s concept of inhabited space, and M. Heidegger’s concept of being-in-the-world. The former points to the social establishment of a framework for individual identity, while the latter refers to the effort of a man to create space thanks to his connections to the things at hand. In its context, the disruption of the direct relation with a man and a thing causes the risk of blocking the development of human identity. The contemporary culture has created practices of governing the private space of people’s homes, which is considered to be a part of the capitalist policy of governmentality