HEMŞİRELERİN TÜRK CEZA KANUNU’NUN HEMŞİRELİK UYGULAMALARINA YÖNELİK MADDELERİYLE İLGİLİ BİLGİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Bu çalışma; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun hemşirelik uygulamalarına yönelik maddeleriyle ilgili hemşirelerin bilgi düzeylerinin belirlenmesi amacıyla, tanımlayıcı tasarımda gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemini İzmir'de Sağlık Bakanlığı, Üniversite ve Özel Hastanede çalışan 373 hemşire oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından literatür ve ilgili mevzuat doğrultusunda hazırlanan 31 soruluk anket formu kullanılmıştır. Araştırmada geri dönüş oranı % 63 olarak bulunmuştur. Veriler; yüzdelik dağılımlar ve bağımlı- bağımsız değişkenler arasındaki farkı belirlemek için Chi-Square(?²) analizi ile incelenmiştir. Araştırma örneklemini oluşturan hemşirelerin sıklıkla üniversite hastanesinde (ÜH) (% 51, 5) ve sağlık bakanlığı hastanesinde (SBH) (% 32, 4) çalıştığı, 26-34 yaş grubunda (% 51, 2) ve lisans mezunu (% 49, 1) oldukları görülmüştür. Hemşirelerin çalıştığı birimlerin sıklıkla normal servisler (% 53, 9) olduğu, mesleki deneyimlerinin 11 yıl ve üstü (% 42, 6) ve kurumda çalışma deneyimlerinin 5 yıl ve altı (% 56, 3) olduğu, hastanelerde hemşire pozisyonunda (% 82, 8) ve yönetim kademelerinde (% 17, 2) çalıştıkları görülmüştür. Hemşirelerin % 11, 8'inin Türk Ceza Kanunu (TCK) konusunda eğitim aldıkları ve kendileriyle ilgili yasal mevzuat konusunda istatistiksel olarak anlamlı biçimde daha bilgili oldukları belirlenmiştir. Araştırmanın bağımlı değişkenleri "Türk Ceza Kanunu maddelerine yönelik oluşturulan ifadeler" ile bağımsız değişkenleri "çalışılan kurum, yaş, eğitim durumu, çalışılan birim, meslekteki ve kurumdaki çalışma deneyimi, çalışılan pozisyon, oryantasyon ve sürekli eğitim alma durumu, alınan eğitimler kapsamında Türk Ceza Kanunu'na değinilme durumu" arasında yapılan karşılaştırmada da birçok ifade ile anlamlı farklılıkların olduğu saptanmıştır. Araştırmada hemşirelerin yüksek oranda oryantasyon eğitimi (% 68, 4) ve sürekli eğitim (% 85) alıyor olmaları, ayrıca bu eğitimlerde mevzuat konularına özellikle de hemşirelerin iş tanımlarına yönelik kanunlara değinilmesi olumlu değerlendirilirken, bu eğitimlerde Türk Ceza Kanunu'na (% 11, 8) daha düşük oranla değiniliyor olması konunun yeterince önemsenmediğini ve bu konuya daha fazla ağırlık verilmesinin gerekliliğini ortaya koymaktadır. Özellikle yapılabilecek tıbbi hatalar açısından büyük önem taşıyan kritik bakım birimlerinde (Acil, Yoğun Bakım, Ameliyathane gibi) çalışan hemşirelere TCK konusunda daha dikkatli eğitimlerin verilmesi ve hemşirelik hizmetleri yöneticilerinin hemşirelerin yasal ve cezai sorumluluklarıyla ilgili duyuru bültenleri, el broşürleri vb. eğitim materyalleri hazırlatarak bunları hastanelerinde çalışan hemşirelere iletilmesini sağlamaları önerilebilir.This research; is made for to determine the knowledge of nurses’ 5237 numbered Turkish penalty law’s articles about nursey practition, in a descriptive way. Our study is focused on nurses who work at hospitals of ministery of health, university hospitals and private hospitals in İzmir. While collecting the datas researcher used 31 questions questionnaire about literature and related legislation. Data collection tool is distributed to 600 nurses after ethic comitee and 373 usable data collected. Datas examined with Chi-Square analysis for % distributions and differentiations betwen related-unrelated changeables. The population of nurses were found to be often working at a university hospital (51.5%) and in ministry of health hospitals (32.4%), 26-34 age group (51.2%) and graduate degree (49.1%). Nurses working units were often normal services (53.9%), the professional experience of 11 years and above (42.6%) and corporate work experience in 5 years and under (56.3%) and often working in the nurse position (82.8%) and management positions (17.2%). Researches related changeables are “Statements were created for TCK Articles”and unrelated changeables “working institute, age, education, working unit, experience at work and institute, working position, taking orientation and continuous education, status of mentioning Turkish Criminal Code when educations were given” are compared there is significant differentiations between them. In the study, a high proportion of nurses receive orientation training (%68, 4) and continuing education (%85) were seen. It was observed that in these educations about Turkish Criminal Code issues are insufficient and this issue is required to be given more weight. We proposed that, giving more careful education about Turkish Criminal Code for nurses which work especially in the critical care unit (Emergency, Intensive Care, Operating Room, etc.) is important. Nurses which are working in hospitals should be supported by educational materials like announcement bulletins, leaflets about Turkish Criminal Code