Stigmatisering in psychiatrische ziekenhuizen: over de invloed van patiënt en organisationele context

Verschillende studies hebben uitgewezen dat stigma-ervaringen van GGZ-cliënten de doeltreffendheid van psychische hulpverlening kan verminderen. De vraag naar verschillen in stigma-ervaringen tussen GGZ-cliënten blijft echter grotendeels onbeantwoord. We trachten deze vraag gedeeltelijk te beantwoorden door na te gaan welke factoren bijdragen tot meer zelfverwerping bij cliënten van psychiatrische ziekenhuizen. Deze zelfverwerping wordt zowel in verband gebracht met kenmerken van de afdeling als met kenmerken op het niveau van de patiënt zelf. De resultaten wijzen ten eerste uit dat afdelingen verschillen in de mate waarin ze stigmatiserend zijn voor hun cliënten, los van de kenmerken van deze cliënten zelf. Daarenboven hebben we specifieke kenmerken van de afdeling gevonden die bijdragen tot deze stigmatisering. Cliënten van afdelingen met een meer geïndividualiseerde zorg ervaren minder zelfverwerping, als de individualisering tenminste geen belemmering vormt voor de positieve groepssfeer. Daarnaast blijkt dat cliënten van grotere afdelingen meer zelfverwerping ervaren. Er wordt besloten dat, om tot minder zelfverwerping te komen, er op moet worden toegezien dat de individualisering van de zorg niet mag leiden tot een versnippering van de afdeling