Kinderrechten als referentiekader voor 'kindvriendelijkheid': opvattingen en discussies

Het adjectief ‘kindvriendelijk’ duikt op als marketingstrategie in tal van contexten. Wanneer het echter wordt verbonden met het brede veld van pedagogische praktijken noopt dit tot reflectie over wat wordt begrepen onder de notie kindvriendelijkheid. Antwoorden worden vaak gezocht in het referentiekader van de kinderrechten. In dit artikel worden de grondslagen van het kindvriendelijkheidsdiscours geanalyseerd vanuit een verbinding met dit referentiekader van de kinderrechten. Er wordt vertrokken vanuit de positie van kinderen in de publieke ruimte als exemplarische discussie voor de analyse van het kindvriendelijkheidsdiscours. Een kindvriendelijke woon- en speelomgeving is immers reeds geruime tijd voorwerp van maatschappelijk debat, onder meer naar aanleiding van een aantal incidenten. In de analyse van de notie van kindvriendelijkheid in relatie tot het referentiekader van de kinderrechten wordt gewezen op drie met elkaar verband houdende discussiepunten: problemen van juridisering van pedagogische verhoudingen, individualisering van sociale grondrechten en institutionalisering van de kind- en jeugdperiode als een apart jeugdland. Opvattingen en discussies m.b.t. deze drie discussiepunten worden uitgediept. In de conclusie wordt gepleit voor een opvatting van kindvriendelijkheid als relationeel begrip, aansluitend bij de idee van kinderrechten als uitkomst van een individueel en collectief leerproces