Reclamewijsheid in het Vlaamse curriculum

Jongeren komen via verschillende media in contact met traditionele en digitale reclamevormen, maar toch lijken ze onvoldoende kritisch te zijn om te kunnen reflecteren op de inhoud en het doel van reclame. Binnen deze studie werd met behulp van de analysemethode van Vrijsen (2008) nagegaan in welke mate anno 2015 aandacht gegeven wordt aan reclamewijsheid in het Vlaamse curriculum. De onderzoeksresultaten tonen onder meer dat reclame-educatie een vakoverschrijdende aanpak vergt, dat de cognitieve dimensie van reclamewijsheid centraal lijkt te staan (hoewel de affectieve en ethische dimensie eveneens duidelijk aanwezig zijn in het curriculum) en dat binnen de leerplannen voornamelijk gerefereerd wordt naar traditionele reclamevormen