Bronnen van differentiële justitiële bejegening in MOF zaken met 'nieuwe' immigranten als (vermeende) dader

Onderzoek naar disparate justitiële reacties op criminaliteit gepleegd door allochtone jongeren is zeker en vast geen tabula rasa. Sinds de jaren ’20 voor de Verenigde Staten (waar men vooral raciale groepen onderscheidt), en in stijgende mate vanaf de jaren ’60 in Europa is er heel wat wetenschappelijk werk verricht dat oververtegenwoordiging van sommige groepen op verschillende niveaus van de strafrechtsbedeling, gaande van instroom na verbalisering tot de eventuele eindbeslissing van de (jeugd)rechter (mede) verklaart vanuit differentiële of ronduit discriminatoire reacties. Dit is in het bijzonder het geval binnen het jeugdrecht waar discretionaire ruimte en het beschermingsideaal voorwerp zijn van hevige discussies. Waar (in de Belgische context) hoofdzakelijk migranten van 2de en 3de generaties uit de vroegere arbeidsmigraties doelgroep zijn van dit soort studies (hoewel er recenter tevens in stijgende mate onderscheid wordt gemaakt op basis van nationaliteit) richt deze bijdrage zich specifiek op nieuwkomers. Eerst zal er een kader van lopend doctoraatsonderzoek naar differentiële bejegening van ‘nieuwe’ migranten die als vermoedelijke dader een voorwerp uitmaken van justitiële beslissingen in MOF zaken worden geschetst. Aan de hand van een literatuuroverzicht en voorlopige bevindingen zullen bronnen van dispariteit (op microniveau maar ook – en vooral - vanuit contextuele omstandigheden, ook buiten de jeugdrechtbank) worden besproken die specifiek een rol kunnen spelen in beslissingen in zaken van immigranten uit de zogenaamde ‘nieuwe’ migratiegolven of beslissingen die voor deze groepen een differentiële impact kunnen hebben