De Wet op de Continuïteit van de Ondernemingen van 31 januari 2009

De Wet op de Continuïteit van de Ondernemingen van 31 januari 2009 biedt een nieuw wettelijk kader aan ondernemingen in moeilijkheden waarbij het streven naar continuïteit op de voorgrond wordt geplaatst en tegemoet wordt gekomen aan de tekortkomingen van de gerechtelijk akkoordprocedure. Deze bijdrage behandelt de gevolgen van de opschorting voor de rechten van de schuldeisers in de procedure van gerechtelijke reorganisatie niet maar concentreert zich op de nieuwe filosofie die eraan ten grondslag ligt, de evenwichten die erin vervat liggen en de ruime waaier aan buitengerechtelijke en gerechtelijke oplossingen die aan ondernemingen in moeilijkheden worden verstrekt, de portaalbenadering. Discrete oplossingen, zoals de ondernemingsbemiddelaar en het minnelijk akkoord, krijgen een wettelijke grondslag die de grootst mogelijke rechtszekerheid aan de deelnemers ervan biedt. De procedure van gerechtelijke reorganisatie wordt aanzienlijk aantrekkelijker gemaakt voor ondernemers door te voorzien in een versoepeling van de toegangsvoorwaarden, een uitbreiding van de termijnen van de opschorting en van de uitvoering van het plan, een lagere kostprijs en een inperking van het risico op ambtshalve faillissement en de inmenging van de rechtbank in het bestuur. Niettegenstaande de ondernemer steeds het voordeel van de twijfel geniet, brengt het continuïteitsstreven met zich mee dat een voorlopig bewindvoerder kan worden aangesteld indien het bestuur ernstige en grove fouten begaat die deze doelstelling ondermijnen. De faillissementsprocedure wordt naar de achtergrond verdreven doordat virtueel failliete ondernemingen expliciet beroep kunnen doen op de nieuwe procedure en doordat de procedure inzake gerechtelijke overdracht meer rechtszekerheid biedt voor de overnemer en in een gelijkwaardig sociaalrechtelijke behandeling voorziet