Zaburzenia autoimmunologiczne i czynność tarczycy u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów po leczeniu biologicznym

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) i autoimmunologiczne choroby tarczycy (AITD) często występują razem. Jako choroby autoimmunologiczne, mają wspólne szlaki patologiczne, co odzwierciedla fakt, iż leczenie choroby podstawowej może wpływać na przebieg zaburzeń tarczycy. Farmakoterapia RZS opiera się na podawaniu leków przeciwzapalnych modyfikujących przebieg choroby, z coraz większym naciskiem na leki biologiczne. Celem niniejszego artykułu jest przegląd dostępnej literatury opisującej wpływ leczenia biologicznego na czynność tarczycy. Stosowanie leków biologicznych może wiązać się z potencjalną korzyścią w postaci regulacji poziomu przeciwciał przeciwtarczycowych. Z drugiej strony, inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa (TNF-α) nie są obojętne dla czynności tarczycy i mogą zwiększać częstość występowania podostrego zapalenia tarczycy. Współwystępowanie AITD i RZS stanowi bodziec do rozważenia potrzeby wykonywania regularnych badań tarczycy u pacjentów z RZS oraz badań pod kątem RZS u pacjentów z chorobami tarczycy, którzy zgłaszają problemy ze stawami