Een grenzeloze Oudheid

De geschiedenis van het Mediterrane bekken in de periode van de Oudheid wordt traditioneel in onze handboeken beschreven aan de hand van de chronologische periodes van het Oude Nabije Oosten, Egypte, Griekenland, de Hellenistische tijd, de Romeinse Republiek en Keizertijd. Deze chronologische ‘kokers’ helpen ons om stapsgewijs de antieke wereld te verkennen, maar leveren ook een wereld op die begrensd en zelfs versplinterd lijkt te zijn geweest door de verschillende tijdsperiodes. Zo’n verkokering doet echter geen recht aan de antieke samenlevingen. Deze oratie pleit voor een breder chronologisch en geografisch perspectief, waarbij toekomstig onderzoek de uitdaging aangaat om een groot deel van de traditionele grenzen los te laten. Dit zal resulteren in nieuwe inzichten in een antieke wereld die uitgaat van verbinding en integratie van de verschillende regio’s. Een dergelijk breder perspectief vergt een nauwere samenwerking tussen wetenschappers vanuit de verschillende vakgebieden binnen de Oudheidwetenschappen en biedt ook mogelijkheden voor verbindingen met andere disciplines en andere werelden zoals die van het Midden of Verre Oosten