In Vitro και in Vivo Μελέτη Εκχυλισμάτων και Κλασμάτων από το Φλοιό του Φυτού Pinus halepensis

Ο φλοιός του Pinus halepensis διαθέτει αξιόλογες αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Η σύγκριση της δράσης του υδατικού και του μεθανολικού εκχυλίσματος του φλοιού και κάποιων από τα κλάσματά τους μπορεί να δώσει ενδιαφέροντα στοιχεία. Στους in vitro ελέγχους απομονώθηκαν πρωτογενή κερατινοκύτταρα για να γίνει σύγκριση των δύο εκχυλισμάτων παρουσία υπεριώδους ακτινοβολίας. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν οι καρκινικές σειρές Μ5 και Α375 για να προσδιοριστεί η καλύτερη δόση και η κυτταρική τοξικότητα. Στα in vivo πειράματα, θηλυκοί μύες SKH-1 ακτινοβολήθηκαν στη ράχη με λάμπα υπεριώδους με ενέργεια που αντιστοιχεί σε τρεις ελάχιστες ερυθηματώδεις δόσεις (3M.E.D.), ώστε να προκληθεί ήπια φλεγμονή. Τα εκχυλίσματα και τα κλάσματα μορφοποιήθηκαν ως κρέμες ή γέλες και εφαρμόζονταν τοπικά στην περιοχή. Κάθε δύο ημέρες μετρούνταν η ερυθρήτητα, η άδηλη απώλεια ύδατος και το εμβαδόν του ερυθήματος. Μετάτοτέλοςτουπειράματοςμετρήθηκανεπιπλέον η λιπιδική υπεροξείδωση (TBARS) και η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα(TAC). Από τα in vitro αποτελέσματα,το 1μg/mL φαίνεται να αυξάνει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και μάλλον η τοξική δόση είναι μεγαλύτερη των 200μg/mL. Τα κλάσματα έδειξαν στατιστικά σημαντική αύξηση της βιωσιμότητας σε σχέση με τα εκχυλίσματα και το μάρτυρα. Τα in vivo δεδομένα απέδειξαν τον προστατευτικό ρόλο του φλοιού Pinus halepensis. Το υδατικό και το μεθανολικό εκχύλισμα έδειξαν τα πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα.Pinus halepensis bark extract has remarkable antioxidant properties. The activity comparison of water and methanolic bark extracts and some of their fractions seems of great importance. In vitro testscompared the two extracts on primary murine keratinocytes at the presence of UV-R.The cancer cell lines M5 and A375 were used in order to determine the optimal dose and the toxic dose by measuring cell viability with the MTT method. For the in vivo study, female SKH-1 mice were administered three minimum erythemal doses (3M.E.D.) on their lower back, in order to cause a mild inflammation. The extracts and their fractions were formulated either as creams or gels and applied topically. Redness, transepidermal water loss and erythema area were measured every two days. Lipid peroxidation(TBARS) of the skin and total antioxidant activity(TAC) were also determined after the end of the experiment. From the in vitro results, 1μg/mL seems to increase cell proliferation and the toxic dose probably is greater than 200μg/mL. The fractions showed a significant increase in cell viability compared to the extracts and the control group. The in vivo data proved the protective role of Pinus halepensis bark. The water extract (H) and the methanolic one (M) were the most promising results. More studies need to be conducted to assess the best formulation and the best concentration of the extracts and their fractions