Experiencing the narrative and organising the near reality

Punktem wyjścia artykułu są doświadczenia autorki w pracy ze studentami, zainspirowanymi do tworzenia autonarracji. Analiza ich tekstów, a także literackiej koncepcji, na której oparta jest książka Wiesława Myśliwskiego Ostatnie rozdanie, zestawiona została z przemyśleniami psychologów i badaczy edukacji na temat relacji między zdolnością „snucia opowieści”, strukturalizowania osobistych doświadczeń a gotowością do odbierania i rozumienia cudzych narracji. Autorka wskazuje na potrzebę uwrażliwiania przyszłych nauczycieli na szczególną rolę budowania warsztatu narracyjnego i interpretacyjnego w adolescencyjnym okresie kształtowania tożsamości.The starting point of the articles are the author’s experiences in working with students, inspired to create self-narratives. The analysis of their texts, as well as the literary concept of the book by Wiesław Myśliwski, The Last Hand, has been juxtaposed with the thoughts of psychologists and educational researchers on the relationship between the ability to “tell stories”, structural work enterprises and the perception and understanding of narratives of others. The author points to the need to sensitize future teachers to the special role of building a narrative and interpretative workshop, shaping identity in adolescence