Investigation of the presence of dynamic hyperinflation in children with bronchiectasis and examinatıon of it’s relationship with exercise capacity

AMAÇ: Obstrüktif akciğer hastalıklarında ekspiratuar akım hızındaki kısıtlanma nedeniyle dinamik hiperinflasyon (DH) görülebilir. Bu hastalarda DH varlığının egzersiz intoleransının en önemli belirleyicileri arasında yer aldığı belirtilmektedir. Ancak, çocuk göğüs hastalıkları popülasyonunda DH prevelansı neredeyse hiç araştırılmamıştır. Çalışmanın amacı bronşektazili çocuk hastalarda DH prevelansını araştırmak ve egzersiz kapasitesi ile ilişkisini incelemekti. GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmaya non-kistik fibrozis (non-KF) bronşektazi tanısı ile takipli 8-18 yaşları arasında olan 40 bronşektazili çocuk hasta dahil edildi. Hastaların demografik ve klinik bilgileri kaydedildi. Solunum fonksiyonları solunum fonksiyon testi (SFT) ile değerlendirildi. Fonksiyonel egzersiz kapasitesi değerlendirmesi için 6 dakika yürüme testi (6DYT) yapıldı. Oksimetre ile saturasyon (SpO2) ve kalp hızının (KH) eforun farklı noktalarındaki değerleri kaydedildi. Dakika ventilasyonu (DV), solunum rezervi (SR) ve solunum frekansı (SF) ölçümleri alındı. Hastaların efor sonu yorgunluk ve dispneleri Modifiye Borg Skalası (MBS) ile değerlendirildi. Test sonunda alınan inspiratuar kapasite (İK) değerinin, istirahat İK’ye göre 100 mL’den daha fazla düşmesi DH olarak kabul edildi. Periferik kas kuvveti değerlendirmesi için quadriceps kas kuvveti ve el kavrama kuvvetleri ölçüldü. Hastalardan semptomlarını 0-10 arasında puanlamaları istendi. Leicester Öksürük Anketi (LÖA) kullanılarak öksürüğün yaşam kalitesi üzerindeki etkisi değerlendirildi. Kaydedilen tüm değişkenlerin DH varlığı ile ilişkisi incelendi. DH varlığına göre hastalar iki gruba kategorize edildi. DH’si olan ve olmayan hastalar arasında demografik ve klinik özellikler, semptom profili, periferik kas kuvvetleri, spirometrik ölçümler ve egzersiz kapasitesi karşılaştırıldı. BULGULAR: Hastaların %50’sinde (n=20) DH saptandı. DH’li hastalarda İK’da efor sonrasında ortalama 176±244 mL’lik düşüş mevcuttu. DH’si olan ve olmayan hastalar arasında klinik özellikler, semptom şiddetleri ve spirometrik ölçümler açısından fark saptanmadı (p≥0,05). 6DYT mesafesi DH’li hastalarda daha düşük bulunmasına rağmen (476,30±75,48 m’ye karşın 499,80±88,72 m) diğer ölçümlerle benzer şekilde gruplar arasında bir fark yoktu (p≥0,05). SONUÇ: Non-kistik fibrozis (non-KF) bronşektazili çocuk hastalarda DH oldukça yaygın görülmesine rağmen egzersiz kapasitesi üzerinde büyük bir etkisi olmadığı saptandı. Bu durum, çocukluk çağlarında ve hastalığın erken evrelerinde DH şiddetinin yetişkinlere kıyasla daha düşük olmasından kaynaklanıyor olabilir. Ancak, hastalığın ve yaşamın ilerleyen dönemlerinde DH belirginleşerek bronşektazili hastalarda da egzersiz kapasitesini limitleyici bir faktör haline gelebilir. Çocuk ve yetişkin hastalardaki egzersiz intolerans mekanizmaları arasındaki farkların araştırılabilmesi ve hastalarda egzersiz kapasitesinin korunabilmesi için daha kişiselleştirilmiş müdahalelerde bulunulabilmesi adına efor sırasındaki dinamik ventilatuar yanıtların değerlendirilmesi önerilir. Anahtar Sözcükler: bronşektazi; çocuk; dinamik hiperinflasyon; egzersiz kapasitesi; solunum fonksiyon testiOBJECTIVE: Dynamic hyperinflation (DH) may be seen in obstructive pulmonary diseases due to the limitation of expiratory flow rate. It is stated that the presence of DH is among the most important determinants of exercise intolerance in these patients. However, the prevalence of DH in the pediatric pulmonary disease population has hardly been studied. The aim of the study was to investigate the prevalence of DH in pediatric patients with bronchiectasis and to examine its relationship with exercise capacity. MATERIAL-METHODS: Forty pediatric patients with bronchiectasis, aged 8-18 years, who were followed up with the diagnosis of non-cystic fibrosis (non-CF) bronchiectasis, were included in the study. Demographic and clinical information of the patients were recorded. Pulmonary functions were evaluated with respiratory function test. A 6-minute walk test (6MWT) was performed to evaluate functional exercise capacity. The values of saturation (SpO2) and heart rate (HR) at different points of the effort were recorded with an oximeter. Minute ventilation (VE), breathing reserve (BR) and respiratory frequency (RF) measurements were taken. Post-exertional fatigue and dyspnea of the patients were evaluated with the Modified Borg Scale (MBS). A decrease of more than 100 mL in the inspiratory capacity (IC) value obtained at the end of the test compared to the resting IC was considered as DH. Quadriceps muscle strength and hand grip strength were measured for peripheral muscle strength evaluation. Patients were asked to rate their symptoms on a scale of 0-10. The effect of cough on quality of life was evaluated using the Leicester Cough Questionnaire (LCQ). The relationship of all recorded variables with the presence of DH was examined. Patients were categorized into two groups according to the presence of DH. Demographic and clinical features, symptom profile, peripheral muscle strength, spirometric measurements, and exercise capacity were compared between patients with and without DH. RESULTS: DH was detected in 50% of the patients (n=20). There was a mean decrease of 176±244 mL in IC after exertion in patients with DH. There was no difference in clinical features, symptom severity and spirometric measurements between patients with and without DH (p≥0.05). Although the 6MWT distance was found to be lower in patients with DH (476.30±75.48 m vs. 499.80±88.72 m), there was no difference between the groups similarly with other measurements (p≥0.05). CONCLUSION: Although DH is quite common in pediatric patients with non-cystic fibrosis (non-CF) bronchiectasis, it was found that it did not have a great effect on exercise capacity. This may be due to the fact that the severity of DH is lower in childhood and in the early stages of the disease compared to adults. However, DH may become more pronounced in the later stages of the disease and in life, and may become a limiting factor for exercise capacity in patients with bronchiectasis. It is recommended to evaluate the dynamic ventilatory responses during exertion in order to investigate the differences between the mechanisms of exercise intolerance in pediatric and adult patients and to make more personalized interventions in order to preserve the exercise capacity of the patients