Effect verlaagde fosfaataanvoer op het organische stofgehalte : Consequenties van de nieuwe fosfaatindicator op kleigrond

De nieuwe fosfaatindicator op basis van P-AL en P-CaCl2 in het 6e Actieprogramma Nitraatrichtlijn zorgt voor een verlaging van de fosfaatgebruiksruimte op veel akkerbouwbedrijven op kleigrond, soms tot wel 20% terwijl het risico op fosfaatemissies op deze gronden als gering wordt beschouwd. Om het effect van verlaagde fosfaatgebruiksruimte op de organische stofbalans, de balansen van stikstof, fosfaat en kali en het organische stofgehalte in beeld te brengen zijn negen scenario’s gedefinieerd. Uit de simulatie met het RothC-model is gebleken dat de verlaging van de gebruiksnorm in de meeste gevallen tot een verwaarloosbare daling in het OS-gehalte leidt. Door aanpassing van bemesting of bouwplan, kan het verlies aan OS-aanvoer (ruimschoots) worden gecompenseerd en kan het OS-gehalte zelfs licht stijgen. Door de verlaagde gebruiksnorm kan het inkomen van de akkerbouwer echter aanzienlijk dalen omdat de bemestingskosten zullen stijgen door de dalende aanvoer van N en K uit organische mest of door de lagere baten door aanpassing van het bouwplan. Aanbevolen wordt om de huidige opzet van de fosfaatindicator en de consequenties voor de hoogte van de P-gebruiksnorm kritisch te evalueren en zo nodig te herzien