#6000224 Czegó uczy mnie Bóg w Biblii w 1 Liście Piotra 2,24.mp4

#6000224 Czegó uczy mnie Bóg w Biblii w 1 Liście Piotra 2,24 Który grzechy nasze nosił w ciele swoim na drzewie. 1 List Piotra 2,24 (BB) W zachodniej Europie od lat trwają rozważania nad stworzeniem ostatecznego magazynu dla radioaktywnych odpadów. Naukowcy i politycy debatują, gdzie mógłby się on znajdować, lecz do dzisiaj nie wyznaczono odpowiedniego miejsca. Rozważane były różne możliwości składowania odpadów, w tym magazynowanie ich na powierzchni ziemi, na dnie morza, składowanie ich w lodzie arktycznym lub nawet przetransportowanie ich w kosmos, lecz wszystkie po głębszym zbadaniu zostały odrzucone. Eksperci doszli do wspólnego przekonania, że taki skład musi zostać zbudowany pod ziemią w podłożu solnym, gliniastym lub granitowym. Podłoże to musi znajdować się przynajmniej 300 m pod ziemią i tworzyć przynajmniej 100-metrową barierę nieprzepuszczającą wody i nieprzekazującą ciepła emitowanego przez odpady. A co najważniejsze, „magazyn musi bez wątpienia bezpiecznie przetrwać przynajmniej milion lat”. Dlaczego tak dokładnie opisałem problematykę ostatecznego magazynu dla odpadów radioaktywnych? Ponieważ w jego kontekście przychodzi mi na myśl problem „ostatecznego składowania” naszych grzechów, nałogów i win. Właśnie to jest i było najpoważniejszym problemem ludzkości. My ludzie nie umiemy rozwiązać tego problemu. Dlatego Bóg wybrał swojego Syna, Jezusa Chrystusa, aby poniósł nasze grzechy. Dokonał tego na krzyżu Golgoty i kto uwierzy w Jego doskonałe dzieło, zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem i oczyszczony od wszelkiej winy i grzechu. Niepojęte, ale prawdziwe. Biblia potwierdza to w wielu miejscach: (Bóg) wrzuci do głębin morskich wszystkie nasze grzechy (Micheasza 7,19). Jak daleko jest wschód od zachodu, tak oddalił od nas występki nasze (Psalm 103,12). Ty zachowałeś duszę moją od dołu zagłady, gdyż poza siebie rzuciłeś wszystkie moje grzechy (Izajasza 38,17). Bóg mówi: Starłem jak obłok twoje występki, a twoje grzechy jak mgłę (Izajasza 44,22). Nieprawości ich i grzechów ich nie wspomnę więcej (Hebrajczyków 8,12). Usunięcie grzechów i win nie jest u Boga ważne tylko przez milion lat, lecz przez całą wieczność.