Duurzame inzetbaarheid door vitaliseren: Het belang van ontwikkelingsmogelijkheden en uitdagend werk

Dit hoofdstuk gaat in op de relevantie van vitaliseren voor duurzame inzetbaarheid en interventies. Eerst gaan we in paragraaf 17.1 in op vitaliteitsmanagement, waarbij we gebruikmaken van relevante ontwikkelingen in wetenschappelijk onderzoek. Daarbij ligt de nadruk vooral op aspecten in de werkomgeving en op mogelijke interventies die organisaties kunnen gebruiken om de duurzame inzetbaarheid van medewerkers te stimuleren. Deze interventies zijn gericht op het versterken van leermogelijkheden, een positief organisatieklimaat en uitdagend werk voor zowel oudere als jongere werknemers. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat medewerkers kansen krijgen om zich voortdurend te ontwikkelen en hun kennis en vaardigheden continu te verbeteren. Deze ‘positieve werkkenmerken’ bespreken we in paragraaf 17.2 en paragraaf 17.3. Vervolgens geven we in paragraaf 17.4 twee voorbeelden uit eigen onderzoek die laten zien hoe omgevingsfactoren bijdragen aan de duurzame inzetbaarheid van vooral oudere medewerkers. Ten slotte bespreken we in paragraaf 17.5 en 17.6 vanuit de praktijk interventies (het V-model en ‘best practices’) die Loyalis Kennis & Consult gebruikt om tot een organisatiespecifieke aanpak van duurzame inzetbaarheid te komen. In paragraaf 17.7 staan de conclusies