De gevolgen van de COVID-19 maatregelen voor het welbevinden van bewoners van instellingen voor langdurige zorg

Om de impact van de COVID-19-maatregelen op bewoners van instellingen voor langdurige zorg te onderzoeken, hielden we in het voorjaar van 2020 twee enquêtes. Leontjevas en collega’s (studie 1) inventariseerden de mening van behandelaren en Van der Roest en collega’s (studie 2) die van zorgmedewerkers, familie en bewoners zonder ernstige cognitieve beperkingen. Dit artikel beschrijft de gecombineerde resultaten over sociale contacten en eenzaamheid, probleemgedrag en affect, en door professionals opgedane inzichten om toe te passen in de toekomst (lessons learned). Verpleeghuispsychologen zijn gevraagd een online enquête, anoniem in te vullen en de link te delen met hun collega-artsen ouderengeneeskunde en verpleegkundig specialisten. Zestien deelnemers zijn vervolgens geïnterviewd via beeldbellen (studie 1). Daarnaast zijn 357 zorgorganisaties uitgenodigd om bewoners zonder ernstige cognitieve beperkingen, naasten en zorgmedewerkers aan een digitale, anonieme enquête te laten deelnemen (studie 2). De ingevulde enquêtes van 323 behandelaren (studie 1) en 193 bewoners, 1609 naasten en 811 medewerkers (studie 2) zijn meegenomen in de analyses. Sociale contacten van bewoners waren veranderd in frequentie en vorm ten opzichte van vóór de maatregelen. Veel bewoners ervaarden eenzaamheid tijdens het bezoekverbod, vooral bewoners zonder cognitieve beperkingen. Er bleek zowel een toename als afname van probleemgedrag en affecten. Verschillende strategieën, ingezet om effecten van COVID-19 maatregelen op welbevinden te verminderen, wilde men behouden. Onze studies toonden een impact van de COVID-19 maatregelen op het welbevinden van bewoners, maar toonden ook succesvolle strategieën van professionals waar zorgverleners in de toekomst voordeel mee kunnen doen