Otisk válečné paměti v denících mladých Židů

This paper focuses on the diaries of young Jewish people during World War II. Specifically it denotes the texts of Hany Bořkovcová, Otto Wolf, Helga Weiss-Hošková, Věra Kohnová, Eva Rodenová, Petr Ginz, Michal Kraus and Kateřina Pošová — to name only a few. Every one of them was given the nickname “The Czech Anne Frank.” What is surprising is the sheer number of these diaries, but also the fact that all came to public attention recently. They imply the topicality of the issue as well as the vibrancy and literary level records. The most valuable thing to this day is not their literary quality, but their simple authenticity. It points out that even in a gloomy reality it was possible to see hope and humanity.W artykule autor koncentruje uwagę na pamiętnikach młodych Żydów z czasów II wojny światowej. Analizuje teksty Hany Bořkovcovej, Otto Wolfa, Helgi Weiss-Hoškovej, Věry Kohnovej, Evy Rodenovej, Petra Ginza, Michala Krausa i Kateřiny Pošovej. Każdy z nich otrzymał przydomek „czeska Anne Frank”. Zaskakująca jest już sama liczba tych pamiętników, ale także fakt, że wszystkie ujrzały światło dzienne dopiero niedawno. Poruszana w nich problematyka jest aktualna, a treści i wartość literacka tych tekstów nadal znajdują oddźwięk. Dziś najcenniejsza jest w nich autentyczność, którą widać na przykład w nagłych przeskokach między opisami codziennych drobiazgów a szczegółową dokumentacją wyjątkowej i brutalnej rzeczywistości wojennej