Przymiotniki o znaczeniu potencjalnym w językach czeskim, słowackim i polskim

Przedmiotem zainteresowania autorki są przymiotniki dewerbalne o znaczeniu potencjalnym, występujące w językach polskim, czeskim i słowackim. Analiza obejmuje derywaty utworzone za pomocą formantów głównych charakteryzujących się wysoką produktywnością oraz regularnością semantyczną i formalną. Jej przeprowadzenie umożliwiło autorce ustalenie podstawowych różnic i podobieństw między opisywanymi językami w zakresie parametrów słowotwórczych. Wśród niewątpliwych zalet pracy wspomnieć należy obszerną podstawę źródłową, obejmującą nie tylko materiał słownikowy, ale i wypisy własne autorki, oraz klarowność i rzeczowość wykładu.Przedmiotem zainteresowania autorki są przymiotniki dewerbalne o znaczeniu potencjalnym, występujące w językach polskim, czeskim i słowackim. Analiza obejmuje derywaty utworzone za pomocą formantów głównych charakteryzujących się wysoką produktywnością oraz regularnością semantyczną i formalną. Jej przeprowadzenie umożliwiło autorce ustalenie podstawowych różnic i podobieństw między opisywanymi językami w zakresie parametrów słowotwórczych. Wśród niewątpliwych zalet pracy wspomnieć należy obszerną podstawę źródłową, obejmującą nie tylko materiał słownikowy, ale i wypisy własne autorki, oraz klarowność i rzeczowość wykładu