Badanie w warunkach rzeczywistych skuteczności gemigliptyny dołączonej do dotychczasowej terapii w cukrzycy typu 2

Wstęp: Inhibitory dipeptydylopeptydazy-4 (DPP-4) to nowa klasa doustnych leków przeciwcukrzycowych, które zwiększają stężenia endogennych hormonów inkretynowych i powodują wzrost stężenia insuliny oraz obniżenie stężenia glukagonu w sposób zależny od glukozy. Gemigliptyna jest silnym, selektywnym, konkurencyjnym i długodziałającym inhibitorem DPP-4. Celem niniejszego badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania gemigliptyny w warunkach rzeczywistej praktyki. Materiał i metody: Prospektywne, obserwacyjne, jednoośrodkowe badanie było prowadzone w warunkach rzeczywistych, na oddziale endokrynologii szpitala III stopnia referencyjności. Do badania włączono 60 pacjentów, w tym 22 (36,7%) kobiety, u których dotychczasowe leczenie nie wystarczało do uzyskania dostatecznej kontroli glikemii. Schematy leczenia obejmowały monoterapię metforminą, terapię dwoma doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, stosowanie skojarzenia trzech leków doustnych oraz terapię metforminą w połączeniu z insuliną bazową. Masę ciała, wskaźnik masy ciała, glikemię na czczo (FPG), glikemię 2 godziny po posiłku (PPG) i odsetek HbA1c mierzono na początku badania i ponownie po 3 miesiącach. Wyniki: Wartości wyjściowe odsetka HbA1c, FPG i PPG wynosiły odpowiednio 9,50 ± 2,24%, 176,71 ± 67,076 mg/dl, 243,37 ± 93,97 mg/dl. Po 3 miesiącach stosowania gemigliptyny jako dodatkowego leczenia stwierdzono istotne obniżenie wartości odsetka HbA1c, FPG i PPG do odpowiednio 8,24 ± 1,83%, 144,32 ± 50,664 mg/dl i 184,93 ± 69,66 mg/dl. Wnioski: W warunkach rzeczywistych wykazano, że gemigliptyna, nowy inhibitor DPP-4, jest skuteczna, bezpieczna i dobrze tolerowana jako terapia dodatkowa u dorosłych chorych na cukrzycę typu