E-learning i komunikacja nauczyciela z uczniami z zespołem Aspergera w dobie pandemii COVID-19 w Polsce. Raport z badań

Introduction: This study deals with the importance of e-learning for working with a student with special educational needs. As such, it shows the importance of the media for the important element of social life, which is education.Research Aim: The subject of the research were teachers' opinions on remote education of children with Asperger syndrome.Research Method: The research method was an interview in the form of a partially planned interview, for which a list of instructions was prepared. Results: The use of e-learning in the COVID-19 pandemic took the form of an extensive didactic and social experiment, not previously implemented in a crisis situation. It took place in a special way – quickly, without prior recognition – which brings to mind the strategy used in the military operations and the fight against its benefits and unavoidable losses, called “recognition”. A lot has changed in the work of teachers and their communication with students and their parents. E-learning of students with Asperger syndrome has brought a number of benefits – developing skills that were overlooked in the regular course of teaching with its emphasis on the rapid pace of the curriculum implementation.Conclusion: Education has offered opportunities to minimize the educational effects of school closures during the epidemic. It was a kind of success in the implementation of a wide-ranging didactic experiment, the introduction of which bore the hallmarks of combat recognition; in the language of the army.Wprowadzenie: Ontologicznie ujmując niniejsze opracowanie dotyczy znaczenia e-learningu dla pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Jako takie ukazuje znaczenie mediów dla istotnego elementu życia społecznego jakim jest edukacja. Cel badań: Celem badań było poznanie zmiany w poglądach nauczycieli dotyczących użyteczności edukacji zdalnej w pracy z uczniem z zespołem Aspergera.Metoda badań: Metodą badawczą był wywiad w formie wywiadu częściowo kierowanego. Przygotowano listę dyspozycji-co pozwalało na późniejsze dokonanie porównań treści wypowiedzi.Wyniki: Nauczyciele początkowo obawiali się tego, iż edukacja będzie niemożliwa a sami uczniowie nic nie zyskają. Tak myśleli na początku pracy w nowych, narzuconych im warunkach. Jednak ich własna mobilizacja dała pozytywne efekty. Okazało się, że przy zintegrowaniu działań wszystkich podmiotów edukacji-ich samych, rodziców i uczniów możliwe się stało nie tylko realizowanie programu nauczania ale i rozwijanie szeregu kompetencji w warunkach szeroko zakrojonego,wymuszonego życiem eksperymentu pedagogicznego. Wnioski: Nauczanie zdalne dało możliwość zminimalizowania edukacyjnych skutków zamykania szkół podczas epidemii. Było swego rodzaju sukcesem w realizacji szeroko zakrojonego eksperymentu dydaktycznego, którego wprowadzenie nosiło znamiona rozpoznania bojem jak to mówią w wojsku.Przeprowadzone badania wykazały zmiany ustosunkowań samych nauczycieli wobec edukacji zdalnej uczniów z zespołem Aspergera jak też wobec nich samych. Zweryfikowali własne poglądy. Przeszli od uprzedzeń do rozwijania kompetencji. Uzyskane wyniki wskazują na potencjał kreatywności nauczyciela rozwijany w warunkach swoistego „rozpoznania bojem”-siebie i rzeczywistości edukacji w dobie COVID-19.