اصل حاکمیت اراده و محدودیت‌های آن در تحصیل دلیل در داوری‌های تجاری و سرمایه‌گذاری بین‌المللی

تحصیل دلیل، یکی از مسائل محوری در هر داوری بین‌المللی به شمار می‌آید که ناظر بر ارائه اسناد، استماع اظهارات و همچنین انجام بازرسی‌ها است. با توجه به اینکه صدور هرگونه رأیی از جانب دیوان داوری مستلزم درگیرشدن اصحاب دعوا و دیوان داوری با فرآیند تحصیل دلیل است، آگاهی­یافتن ایشان از قواعد ناظر بر آن بسیار مهم است. با مطالعه اسناد بین‌المللی، قوانین ملی راجع به داوری، رویه سازمان‌های داوری بین‌المللی و همچنین رویه دیوان‌های داوری مشخص می‌شود که قواعد ناظر بر تحصیل دلیل به‌واسطه بنیان توافقی داوری، تابع اصل حاکمیت اراده است. اراده طرفین در این خصوص ممکن است به‌طور صریح یا ضمنی باشد یا اینکه اساساً در قالب تفویض اختیارِ تعیین قواعد به داور متجلی شده باشد. با وجود این، چارچوب‌هایی مانند لزوم رعایت اصول اساسی دادرسی منظم، لزوم رعایت اصل بهینه­بودن دادرسی، لزوم رعایت اصل حسن‌نیت و لزوم رعایت اصل محرمانگی برای توافق طرفین وجود دارد که دیوان داوری و طرفین، مأخوذ به آن‌ها هستند