Effect of valsartan/amlodipine, delapril/manidipine and telmisartan/amlodipine combinations on insulin resistance in hypertensive patients with impaired fasting glucose

Background: The effect of antihypertensive drugs on glucose homeostasis and insulin resistance remains an issue under investigation. There is evidence that renin-angiotensin system (RAS) blockers may favorably affect glucose metabolism, while treatment with calcium channel blockers (CCBs) is considered to have an overall neutral metabolic effect. However, the effects on glycemic indices may differ among agents within the same class of antihypertensive drugs.Objective: To evaluate the effects of different fixed-dose single pill combinations of RAS blockers with CCBs on homeostatic model assessment for insulin resistance (HOMA-IR).Methods: Drug-naive patients with arterial hypertension (AH) and impaired fasting glucose (IFG) were randomly allocated to open-label fixed, single pill combinations of valsartan 160 mg/day plus amlodipine 5 mg/day (VAL/AMLO group, n = 54), delapril 30 mg/day and manidipine 10 mg/day (DEL/MANI group, n = 53) or telmisartan 80 mg/day and amlodipine 5 mg/day (TEL/AMLO group, n = 51) for 12 weeks. Glycemic indices and HOMA-IR were determined at baseline and post-treatment.Results: A total of 158 patients were included. All treatment combinations effectively reduced blood pressure (systolic and diastolic) to similar levels (all p 5 mEq/L) either at baseline visit or at the end of the study follow-up period (DEL/MANI: 4.34 vs 4.36, TEL/AMLO: 4.34 vs 4.48, VAL/AMLO: 4.3 vs 4.42 mEq/L, respectively). The primary goal of antihypertensive treatment (BP 5 mEq/L) τόσο κατά την αρχική επίσκεψη όσο και στο τέλος της περιόδου παρακολούθησης της μελέτης (ΝΤΕΛ/ΜΑΝΙ: 4.34 vs 4.36, ΤΕΛ/ΑΜΛΟ: 4.34 vs 4.48, ΒΑΛ/ΑΜΛΟ: 4.3 vs 4.42 mEq/L, αντίστοιχα). Επίτευξη του πρωταρχικού στόχου της αντιυπερτασικής αγωγής (ΑΠ < 140/90 mmHg) σύμφωνα με τις οδηγίες της ESC του 2013, 2018 και 2021, παρατηρήθηκε στους μισούς περίπου ασθενείς (50.94%, n = 27) στην ομάδα ΝΤΕΛ/ΜΑΝΙ. Στις άλλες 2 ομάδες θεραπείας, λιγότεροι από τους μισούς ασθενείς (47.06%, n = 24 στην ομάδα ΤΕΛ/ΑΜΛΟ και 37.04%, n = 20 στην ομάδα ΒΑΛ/ΑΜΛΟ) πέτυχαν τον πρωταρχικό στόχο. Αντίθετα, το ποσοστό επίτευξης του πιο φιλόδοξου στόχου ΑΠ < 130/80 mmHg, ήταν ακόμη χαμηλότερο και για τις 3 ομάδες θεραπείας (5.66% για την ομάδα ΝΤΕΛ/ΜΑΝΙ, 5.88% για την ομάδα ΤΕΛ/ΑΜΛΟ και 9.26% για την ομάδα ΒΑΛ/ΑΜΛΟ).Συμπεράσματα: Παρά την παρόμοια αντιυπερτασική δράση, η σύγκριση μεταξύ των ομάδων θεραπείας των σταθερών, συνδυασμών ενός δισκίου με ΤΕΛ/ΑΜΛΟ, ΒΑΛ/ΑΜΛΟ και ΝΤΕΛ/ΜΑΝΙ στην αντίσταση στην ινσουλίνη σε υπερτασικούς ασθενείς με IFG έδειξε υπεροχή του συνδυασμού ΤΕΛ/ΑΜΛΟ, έναντι των υπολοίπων