Playing locally but commuting to a better school : urban planning and education policies in parental involvement practices and local community formation

W artykule analizujemy powstawanie społeczności lokalnych z perspektywy praktyk rodzicielskiego zaangażowania. Badania empiryczne, w których wykorzystano teorię praktyk społecznych, zostały przeprowadzone w sześciu osiedlach mieszkaniowych, w trzech polskich miastach. Rezultatem badań i analiz jest rekonstrukcja powiązań logikami przestrzennymi obszarów mieszkaniowych, politykami edukacyjnymi i mieszkaniowymi oraz ich wpływem na praktyki życia codziennego na osiedlu i poza nim. Pojęcie praktyk rodzicielskiego zaangażowania pozwala pokazać złożone i długoterminowe oddziaływanie krajowych i lokalnych polityk edukacyjnych na życie codzienne, a w konsekwencji na procesy strukturyzowania lub fragmentaryzowania zbiorowości terytorialnych. Rezultat naszych jakościowych badań ma nie tylko wzmocnić wiedzę o takich powiązaniach, ale też - mamy nadzieję - pomóc w kształtowaniu efektywnych polityk publicznych.In this article, we analyse the formation of local communities from the perspective of the practices of parental involvement. Adopting a practice-based approach to empirical research on six estates in three Polish cities, we reconstruct the connections between the spatial logics of the housing areas, national education, and housing polices, and their impact on the everyday life practices inside and outside the estate. Using the category of practice of parental involvement, we show the complex, long-term impact of state and local education policies on everyday life and, as a result, on the processes of structuring or fragmentation of territorial communities. The results of our qualitative studies not only develop knowledge about the connections between national polices and everyday life practices but also, we hope, could help to design effective public policies