Γενοκτονία και το δικαίωμα στην ύπαρξη στο διεθνές δίκαιο

Η παρούσα διατριβή μελετά το συλλογικό δικαίωμα στην ύπαρξη των εθνικών, εθνοτικών, φυλετικών και θρησκευτικών ομάδων, όπως αυτό κατοχυρώνεται από τη Σύμβαση για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας. Αναλύει την τυπολογία του δικαιώματος και εξετάζει τη διαδικασία ανάδυσης και αποκρυστάλλωσής του. Διαλέγεται κριτικά με τις υφιστάμενες θεωρίες αναφορικά με τα συστατικά στοιχεία του δικαιώματος. Εξετάζει τις μεθόδους εισδοχής του συλλογικού δικαιώματος στο σύστημα της Σύμβασης και τη διεπαφή μεταξύ αυτού και του εγκλήματος της γενοκτονίας (και λοιπών συναφών αδικημάτων) ως εγκλήματος (-των) διακινδύνευσης. Τέλος, εστιάζει στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του θύματος της παραβίασης του συλλογικού δικαιώματος στην ύπαρξη και αντιπαραβάλλει τις λύσεις που προσφέρει η Σύμβασης και το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, προτείνοντας μια εναλλακτική οδό επανόρθωσης του τελικού θύματος του εγκλήματος.The present study focuses on the collective right of national, ethnic, racial, and religious groups to exist, as this right is recognized and guaranteed by the Genocide Convention. It explores the typology of the right to exist. It explores the normative history of the collective right and engages critically with the prevailing interpretations of its constitutive elements. Then, it presents the way in which the collective right to exist is introduced into the structure of genocide and other genocidal offenses qua endangerment crimes. Finally, it analyzes the typologies of victimhood accommodated by the Genocide Convention and the Rome Statute of the International Criminal Court. It suggests an alternative way to remedy collective victimhood stemming from the violation of the right to exist