Sprzeczność oznaczenia z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami jako przeszkoda udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy

Ochrona powszechnie uznawanych wartości w prawie znaków towarowych została zapewniona na mocy art. 129[1] ust. 1 pkt 7 ustawy – Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z tym przepisem, niedopuszczalna jest rejestracja oznaczeń sprzecznych z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami. Analogiczna regulacja obowiązuje również na gruncie prawa unijnego w stosunku do unijnego systemu rejestracji znaków towarowych. Regulacja ta to jedna z bezwzględnych przeszkód rejestracyjnych, która wymaga od odpowiednich organów przeprowadzenia dokładnego i kompleksowego badania znaku. Pojawiają się jednak wątpliwości, które okoliczności są istotne i należy w tym badaniu uwzględnić, a które pozostają irrelewantne z punktu widzenia tej oceny. Mimo że poglądy doktryny i judykatury nie są jednolite w tej kwestii, to coraz częściej – w szczególności w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE – dostrzegana jest potrzeba odwołania się w analizie znaku do szerszego kontekstu społecznego, który uwzględniałby także aspekty kulturowe i polityczne właściwe dla danego społeczeństwa. Kontekst ten pozwoliłby bowiem na odpowiednie odczytanie treści zawartej w znaku towarowym