Carbon Pricing and Sustainability

Voor een CO2-belasting of klimaatvriendelijke subsidie geldt in principe: hoe hoger het bedrag, hoe duurzamer de consument. Weliswaar is de praktijk weerbarstiger, bijvoorbeeld door gewoontegedrag van consumenten en door hun inelastische vraag naar energie, maar in principe leiden hogere belastingen op vuile producten en hogere subsidies op schone producten tot duurzamer consumentengedrag. Het is echter een misvatting om te denken dat dit principe ook opgaat bij emissiehandel. In een emissiehandelssysteem wordt het tempo van uitstootvermindering niet bepaald door de hoogte van de CO2-prijs, maar door de snelheid waarmee het emissieplafond daalt. Hoe stringenter het plafond, hoe duurzamer de producent en daardoor de consument. De CO2-prijs zorgt vervolgens voor een optimale verdeling van emissiereductiemogelijkhedenonder het emissieplafond: die marktprijs laat immers zien tegen welke laagste kosten uitstoot verminderd kan worden en voorkomt zo onnodige investeringen in relatief dure reductietechnologie. Bij emissiehandel geldt dus: hoe lager het plafond, hoe duurzamer de consument.In principle: the higher a CO2 tax (or climate-friendly subsidy), the more sustainable the consumer. However, it is a misconception to think that this principle also applies to an emissions trading system (ETS). In an ETS, the rate of emissions reduction is not determined by the level of the CO2 price, but by the speed at which the emission ceiling decreases. The CO2 price then ensures an optimal distribution of emission reduction options below the emission ceiling: the market price shows at what cost emissions can be reduced and thus prevents unnecessary investments in relatively expensive reduction technology. Therefore: the lower the emissions ceiling in an ETS, the more sustainable the consumer