Ψηφιακές εφαρμογές, δημόσια αρχαιολογία και η ελληνική πραγματικότητα την εποχή του COVID-19: το παράδειγμα του myELeusis στο πεδίο της ψηφιακής ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων

Ο κοινωνικός αποκλεισμός και τα περιοριστικά μέτρα λόγω της πανδημίας του COVID-19 οδήγησαν το κοινό στη διαδικτυακή αναζήτηση του πολιτισμού ως ένα είδος διεξόδου. Οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία προβλήθηκαν, μέσω ποικίλων ψηφιακών εφαρμογών, ως χώροι όπου η ψυχαγωγία και η μάθηση μπορούν να συνδυαστούν ιδανικά, προσφέροντας έντονες εμπειρίες σε συνθήκες εγκλεισμού. Μέσα σε αυτό το κλίμα, στο εμβληματικό Ιερό της Δήμητρας και της Κόρης στην Ελευσίνα υλοποιείται το έργο myELeusis. Η ενιαία σύλληψη και συνδυαστική ανάπτυξη και χρήση των διαφορετικών ψηφιακών εφαρμογών που συναποτελούν το έργο αποτελεί τη βασική καινοτομία του, καθώς δημιουργεί ένα πρωτοποριακό μοντέλο συνολικής ψηφιακής διαχείρισης και ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων και μουσείων. Το myELeusis, ως ολοκληρωμένο σύνολο εφαρμογών, δε θίγει μόνο ζητήματα ψηφιακής και δημόσιας αρχαιολογίας, ούτε δίνει απλά μια αξιόπιστη λύση σε καιρούς πανδημίας, αλλά μας εισάγει και στην ανάγκη για μια ολοκληρωμένη (πολύ-)αισθητηριακή εμπειρία των επισκεπτών ενός αρχαιολογικού χώρου και μουσείου, πριν, κατά και μετά την ίδια την επίσκεψη. Απώτερος στόχος του έργου είναι η «μύηση» των σύγχρονων επισκεπτών της Ελευσίνας, φυσικών και ψηφιακών, καθώς και η εξυπηρέτηση των αναγκών των αρχαιολόγων της Εφορείας Αρχαιοτήτων.