Czy wzrost PKB zawsze jest miarą sukcesu?

Rozdział zawiera krytyczną analizę ujmowania kwestii wykorzystywania środowiska naturalnego i jego ochrony w liczeniu PKB. Zarówno eksploatacja zasobów naturalnych, jak i szeroko rozumiany przemysł ochrony środowiska przyczyniają się do wzrostu PKB niezależnie od ich zasobochłonnego charakteru. W bogatych w surowce krajach rozwijających się wyzwaniem pozostaje również właściwe szacowanie renty surowcowej i zarządzanie jej wykorzystaniem z pożytkiem dla lokalnych społeczności. Dotychczasowe próby zazieleniania wzrostu gospodarczego i rachunków narodowych, choć przyniosły pewien ferment intelektualny, nadal nie uwolniły nas od problemów wynikających z traktowania aktywności gospodarczej związanej z eksploatacją i degradacją środowiska jako dochodotwórczej. Konieczność energetycznego wspierania procesów wytwórczych generuje kolejny problem, jakim dla ludzkości stał się odbity w kierunku Ziemi nadmiar energii, przyczyniający się do zmiany klimatu. Ponieważ każda aktywność odnotowana in plus w PKB zostawia swój ślad węglowy, znaleźliśmy się w pułapce. Pozostając niewolnikami wzrostu gospodarczego, możemy uczynić Ziemię miejscem nienadającym się do życia, jakie znamy