Humanity - Civilization of Slaves and Transients

Praca zajmuje się omówieniem rozwoju kultury ludzkiej oraz jej potencjalnego przejścia w kulturę transhumanistyczną z perspektywy teorii hostów. Jej celem jest ukazanie, dlaczego rozwój kulturowy ludzkości prowadzi ją w stronę transhumanizmu i dlaczego wytworzenie się kultury transhumanistycznej wiąże się z osiągnięciem przez człowieka wolności ontologicznej, czyli wolności do determinowania formy własnej myślowości.W części pierwszej zostaje przedstawiona teoria hostów, budowana na podstawie rozróżnienia metafizycznego Davida Chalmersa. Byt ludzki dzieli się na dwie części: materialną w postaci hosta i niematerialną w postaci myślowości. Forma myślowości jest uzależniona od formy hosta, ale jest w stanie wpływać na jego funkcjonowanie.Część druga omawia status natury człowieka, odnosząc się do poglądów myślicieli takich jak Desmond Morris oraz Richard Dawkins. Na ich podstawie budowany jest model człowieka społeczno-indywidualistyczny. Wyłania się również ważna cecha człowieka – oportunizm. Zachowanie oportunistyczne człowieka składa się z trzech elementów, które determinują jego sposób działania: łatwość, dowolność oraz wydajność. Ponieważ człowiek nie zawsze może działać podług wszystkich trzech elementów, musi dokonać wyboru między większą swobodą lub większą łatwością działania. Wybierając łatwość, człowiek decyduje się działać w grupie, rezygnując z części dowolności. Wybierając dowolność, człowiek działa w możliwie jak największej samodzielności kosztem łatwości pracy. Pierwszy tryb pracy zostaje nazwany mentalnością niewolnika, drugi tryb mentalnością bezdomnego.W części trzeciej zostaje ukazane, w jaki sposób archetypy bezdomnego i niewolnika prowadzą człowieka do osiągnięcia momentu transhumanistycznego. Próbując rozwiązać problem wyboru między dowolnością i łatwością, człowiek postanawia ulepszyć swoje ciało. Ingerencja w hosta wiąże się ze zmianami w myślowości.Część czwarta omawia możliwe konsekwencje tej ingerencji, powołując się na stanowiska transhumanistyczne przedstawiane przez ruch H+, Maxa More’a oraz Francescę Ferrando. Choć dokładne skutki ingerencji w hosta na myślowość są niemożliwe do przewidzenia ze względu na skale zachodzących zmian, sam fakt możliwości przekształcenia myślowości poprzez hosta ukazuje, że transhumanizm oferuje ludzkości osiągnięcie wolności ontologicznej, czyli możliwości wyboru formy własnej myślowości.The work is meant to analyze the development of human culture and its potential progression into a culture of transhumanism from the perspective of the host theory. The goal of the work is to show why the cultural development of humans will eventually lead humanity down the path of transhumanism and why the conception of transhumanistic culture will allow humanity to achieve a state of ontological freedom, as in freedom to alter the form of one’s own sapience.The first part of the work is concerned with explaining the host theory, based on the metaphysical remarks of Davis Chalmers. The human being is divided into two modes of existence, a material host and a non-material sapience. The form of sapience is dependent on the form of its host, but sapience possesses the ability to influence the host as well.The second part attempts to determine the state of human nature, utilizing the works of Desmond Morris and Richard Dawkins. Based on their statements, the nature of humanity is discerned to be socially-individualistic. Another aspect of humanity is mentioned as well – its opportunism. Opportunistic behavior of humans is divided into three elements: convenience, flexibility and effectiveness. Because some actions cannot possess all three equally, humans have to decide between convenience and flexibility. Those who favor convenience band together with other humans, at the cost of one’s flexibility. Those in favor of flexibility are forced to work alone, at the cost of convenience. The first type behavior is attributed to the archetype of a Slave, the second – the archetype of a Transient.Part three showcases how both archetypes of human behavior lead humanity towards a transhumanistic breakthrough. In order to resolve the issue of choosing between flexibility and convenience, humans will be tempted to change the properties of its hosts and improve their abilities. This change in the properties of the host influence the properties of sapience.Part four presents the issues of this change of host, referencing the statements of transhumanistic thinkers such as members of the H+ movement, Max More and Francesca Ferrando. It shows that although the exact effects of changing the host cannot be predicted, given the scale of such changes, it can be proven by the mere fact, that influencing the host means influencing sapience, that transhumanism provides humanity with ontological freedom, meaning the freedom to choose how one’s sapience functions