In vitro procena bioraspoloživosti elemenata simulacijom plućne i epitelne plućne tečnosti

Zemljište predstavlja jedan od najbitnijih prirodnih resursa. Između njega i drugih sfera životne sredine postoji dinamična ravnoteža, koja stvara uslove za opstanak ne samo čoveka već i mnogih drugih organizama. Zbog neprekidnog zagađenja i neracionalnog korišćenja i s obzirom na ograničenu ukupnu količinu i izuzetno spor proces nastajanja zemljište možemo da svrstamo u uslovno obnovljiv prirodan resurs. Ubrzani rast ljudske populacije doveo je do intenzivnog razvoja poljoprivredne proizvodnje i industrije, zbog toga hemijske supstance koje se mogu naći u prirodi, sve su brojnije i raznovrsnije. Jedan od zagađivača koji se javljaju u zemljištu kao posledica antropogenog zagađenja su teški metali. Zagađenost zemljišta teškim metalima nije lako utvrditi i razlikuje se kod različitih tipova zemljišta. Ukoliko se nađu u prekomernoj koncentraciji mogu da izazovu poremećaj u rastu i razvoju biljaka što predstavlja opasnost pogotovu kod poljoprivrednih zemljišta. Preko lanca ishrane teški metali mogu da dospeju i u organizam čoveka. Cilj ovog rada je bio da se uporedi efikasnost dva simulirana plućna rastvora i njihova efikasnosti ekstrakcije metala iz zemljišta, za procenu, u daljim istraživanjima, plućne biodostupnosti elemenata iz zemljišta