Witold Gombrowicz’s Truncated Psychosis

Artykuł rozważa psychoanalityczne konsekwencje przemycanych przez Witolda Gombrowicza w tekstach wspomnieniowych sugestii, jakoby był dziedzicznie (ze strony matki) obciążony zaburzeniami psychicznymi i odnajdywał ich symptomy w stylu swojego zachowania oraz niektórych epizodach biografii. Gombrowicz zatrzymuje się w tej kwestii na progu szczerości sensu stricto − niby porusza temat, ale nie akcentuje go na tyle, aby sprawa dostatecznie wybrzmiała w recepcji jego twórczości, mimo częstego odwoływania się gombrowiczologów do biografii pisarza. Dyskrecja badaczy w tej kwestii kontrastuje z intensywną eksploatacją wątku pozanormatywnej seksualności Gombrowicza, co stanowi asumpt do pytania o kulturowy sens radykalnej różnicy we współczesnym traktowaniu dwóch niegdyś równie wstydliwych „przypadłości” – odmienności psychicznej i seksualnej.The article discusses psychoanalytic consequences of implications that Witold Gombrowicz smuggled into his memoirs that he supposedly suffered from hereditary (on the maternal side of the family) mental disorders and whose symptoms he was able to recognise in the manner of his behaviour as well as in certain biographical episodes. Gombrowicz stops short of being fully transparent in this matter − he touches the subject somewhat but does not accentuate it clearly enough to make it reverberate in his work and thus does not make the readers sensitive enough to become aware of this particular matter, and this is despite the fact that the scholars often refer to Gombrowicz’s biography. Scholars’ restraint in this regard remains in contrast with their intensive exploration of Gombrowicz’s non-normative sexuality. This raises the question of the meaning of this radical dichotomy in the current perception of the two ‘conditions’ − sexual and psychical difference, which were once considered equally shameful