The perceived importance of automatic vs. reflective emotions and the level of subjective happiness

Wiele badań wskazuje na rolę pozytywnych emocji w wyznaczaniu ogólnego poczucia szczęścia. Prezentowane w artykule badanie dotyczy związku między relatywną wagą nadawaną różnego rodzaju emocjom pozytywnym a deklarowanym poczuciem własnego szczęścia. Zgodnie z przyjętą taksonomią (Jarymowicz, Imbir, 2010, 2011), emocje pozytywne zostały zróżnicowane ze względu na ich genezę – automatyczną (emocje homeostatyczne oraz hedonistyczne) bądź refleksyjną (emocje związane ze standardami Ja oraz ze standardami transgresyjnymi). Przyjęto, że uniwersalnym źródłem subiektywnej szczęśliwości są emocje generowane automatycznie, a o osobowym zróżnicowaniu nasilenia poczucia szczęścia decydują głównie emocje refleksyjne, wynikające z realizacji standardów aksjologicznych wyznaczających cele wykraczające poza zakres potrzeb podstawowych. Przeprowadzone badanie eksploracyjne miało na celu uchwycenie zależności między deklarowanym poczuciem szczęścia a (1) wagą nadawaną poszczególnym rodzajom emocji oraz (2) wielością wyartykułowanych celów życiowych. Uczestnicy badania (studenci Uniwersytetu Warszawskiego; N = 67) zostali podzieleni na dwie grupy: o stosunkowo niskim (NpSZ) oraz wysokim (WpSZ) poziomie deklarowanego poczucia szczęścia. Obie grupy oceniły wyżej wagę emocji automatycznych niż refleksyjnych; nie różniły się ocenami wagi emocji automatycznych, różniły się natomiast ocenami wagi emocji refleksyjnych: grupa WpSZ przypisała emocjom refleksyjnym istotnie wyższe wagi niż grupa NpSZ. Okazało się ponadto, że najwyższe wskaźniki poczucia szczęścia miały osoby, które wygenerowały stosunkowo dużo celów osobistych, a zarazem przypisały wysokie wagi emocjom o genezie refleksyjnej.Numerous studies indicate the role of positive emotions in subjective happiness. The diversity of positive emotions leads to the question about the relative importance of emotions of different origin: those evoked automatically (automatic emotions: homeostatic and hedonic) vs. those that arise due to deliberative thinking (reflective emotions: related to self-standards vs. general, axiological concepts of good and evil). The study was based on two assumptions: (1) human happiness depends on the gratification of universal needs; (2) the intensity and quality of happiness depend on the level of perceived importance of reflective emotions, which stem from the fulfillment of axiological standards that determine personal goals. Participants (students of the University of Warsaw; n = 67) were requested to declare their degree of happiness, and then divided into groups with low vs. high levels of happiness (LH vs. HH). Both groups estimated the importance of automatic emotions higher than that of reflective emotions. However, the HH group estimated the reflective emotions significantly higher than the LH group. Participants were also requested to the enumerate personal goals they would like to achieve, and then were divided into two groups: with low vs. high number of enumerated goals (LG vs. HG). The HG group with low estimation of reflective emotions declared the lowest degree of happiness, whereas the HG group with high estimation of reflective emotions declared the highest degree of happiness