O relacjach w kręgu funktorów wiedzy i stwierdzania

Autor przedstawia zbiór relacji logicznych między głównymi funktorami wiedzy i stwierdzania w języku naturalnym. Wynikająca z tych relacji hierarchia jednoznacznie przesądza nadrzędny status funktorów ‘wie, że’ i ‘mówi, że’ oraz, odpowiednio do tego, podporządkowany status funktorów ‘wie, czy’ i ‘mówi, czy’. Następny krok w wywodach autora stanowi krytyczna analiza tezy Rafała Palczewskiego o postulowanym przez niego semantycznym priorytecie członów z czy w kręgu podstawowych funktorów epistemicznych. Autor odrzuca „kontekstualistyczną” ideę dwóch szczebli przypisywania wiedzy podmiotom epistemicznym. Niezależnie od aprobaty dla Palczewskiego negacji w odniesieniu do sceptycyzmu autor broni pewnej strony doktryny sceptyckiej: wiedza nie może być dowodzona w trybie formalnym. Wynika to ze statusu własności elementarnej / niedefiniowalnej, jaki przysługuje pojęciu ‘wie, że’ (zgodnie z tezą autora)