Sexual abuse of minors by clergyman - selected criminal aspects in the canonical and Polish legal order

Criminalizing sexual contacts with minors is by all means justified, as there is no “good pedophilia”. Sexual activity between an adult and a child is always based on the use of power towards a child, and this has its special expression when it occurs on the part of professions of public trust, such as clergy. Such activity must therefore be treated as sexual abuse of a minor. The social sense of justice requires that this protection be effectively implemented by both church and state institutions. On the basis of canon law, the protection of minors against sexual abuse by clergy is ensured by can. 1398 of the Code of Criminal Procedure, while in Polish law this is primarily served by Art. 200 of the Penal Code The severe criminalization of sexual abuse of minors, both in canon law and in Polish criminal law, indicates that both lawmakers recognize the seriousness of these behaviors. Both legal systems complement each other, having the tools to hold the perpetrators of crimes accountable and punishing them for ailments appropriate to their specificity.Penalizacja kontaktów seksualnych z małoletnimi jest ze wszech miar uzasadniona, gdyż nie ma „dobrej pedofilii”. Seksualna aktywność pomiędzy dorosłym a dzieckiem zawsze opiera się na wykorzystywaniu władzy wobec dziecka, a ma to swój szczególny wyraz, gdy dochodzi do niej ze strony osób pełniących profesje zaufania publicznego, takich jak duchowni. Aktywność taka musi być zatem traktowana jako seksualne wykorzystanie małoletniego. Społeczne poczucie sprawiedliwości wymaga, by ochrona małoletnich przed wykorzystywaniem seksualnym była skutecznie realizowana przez instytucje zarówno kościelne, jak i państwowe. Na gruncie prawa kanonicznego ochronę małoletnich przed wykorzystywaniem seksualnym przez duchownych zapewnia kan. 1398 § 1 n. 1 KPK, zaś w prawie polskim służy temu przede wszystkim art. 200 k.k. Surowa penalizacja wykorzystywania seksualnego małoletnich, zarówno w prawie kanonicznym, jak i polskim prawie karnym, wskazuje na uznanie przez obu prawodawców znacznej ciężkości tych zachowań. Oba systemy prawne uzupełniają się nawzajem, mając narzędzia pociągania do odpowiedzialności sprawców przestępstw i wymierzając kary o dolegliwości właściwej dla ich specyfiki