Application of the Provisions of the Third Book of the Polish Civil Code to the Mortgagor. A Comment on the Polish Supreme Court’s Resolution of 18 January 2019, III CZP 66/18

Glosa poświęcona jest orzeczeniu Sądu Najwyższego dotyczącemu problemu treści roszczenia przysługującego wierzycielowi hipotecznemu oraz zastosowania przepisów prawa zobowiązań do sytuacji właściciela nieruchomości obciążonej hipotecznie. Rozważania rozpoczynają uwagi wstępne, w których zarysowano powyższe problemy badawcze. Następnie zaprezentowano stan faktyczny stanowiący podstawę analizowanego orzeczenia. W kolejnej części pracy przedstawiono linię orzeczniczą Sądu Najwyższego w wybranym zakresie (nie w pełni jednolitą). Zasadnicza część pracy obejmuje ocenę stanowiska Sądu Najwyższego. Po pierwsze, sformułowano uwagi potwierdzające zasadność poglądu bronionego przez Sąd Najwyższy, że roszczenie wierzyciela hipotecznego ma charakter materialnoprawny. Po drugie, poddano krytyce tezę badanej uchwały, że oznacza to, iż właściciel nieruchomości obciążonej hipoteką jest dłużnikiem w rozumieniu prawa obligacyjnego. W końcowej części pracy dokonano podsumowania rozważań.This comment is on the ruling of the Polish Supreme Court regarding a mortgagee’s claim and the applicability of the law of obligations to a mortgagor. I begin with an outline of the problem, and then describe the situation which provided the grounds for the Supreme Court’sdecision, which did not follow a fully uniform line of argument. The main part of my article assesses the Supreme Court’s position. I agreewith its view that the mortgagee’s claim is a substantive claim. However, I criticise its hypothesis that the mortgagor is a debtor within themeaning of the law of obligations. The final part of the article sums up my observations