Memory encoded in language

The mnemonic turn in the humanities has placed memory in the centre of interest. This includes linguistics as well. It turns out that memory, both individual and communal / ceollecktive, is strongly linked to language, that is, it participates both in the forming of memory content and in its material expression: its externalizing in verbal narrations (and, more broadly, semiotic narrations). Both processes – the shaping of memory and its externalizing – take place in the forms available to hu- mans through their ethnic language (phonetic, morphological, lexical, syntactical, genological, and discursive forms), which allows memory to exist. It also has an influence, oftentimes a deforming one, on the very shape (content) of memory and the ways its content is conveyed. This highly complex range of problems has given rise, in the humanities, to a new research subdiscipline known as memory linguistics or linguistic memory science whose goals and tasks have precisely delineated in this paper.Zwrot pamięciowy w naukach humanistycznych umieścił pamięć w polu zainteresowań także językoznawców. Pamięć bowiem, tak indywidualna, jak i wspólnotowa, jest ujęzykowiona, co oznacza, że język bierze udział zarówno w formowaniu treści pamięci, jak i w jej materializowaniu: uzewnętrznianiu w narracjach werbalnych (i, szerzej, semiotycznych). Obydwa procesy – kształtowanie pamięci i jej uzewnętrznianie – dokonują się w formach dostarczanych ludziom przez ich język etniczny (formach fonetycznych, morfologicznych, leksykalnych, składniowych, genologicznych, dyskursywnych), co umożliwia pamięci zaistnienie, ale też wpływa – nierzadko deformująco – na sam kształt (zawartość) pamięci i na relacje o jej treściach. Ten bardzo złożony kompleks zagadnień powoduje, że w łonie nauk humanistycznych od kilku lat krystalizuje się nowa subdyscyplina badawcza nazywana lingwistyką pamięci bądź pamięcioznawstwem lingwistycznym o konkretnych i wyliczonych w niniejszym tekście celach i zadaniach