Współpraca z rodzinami wychowanków jako element funkcjonalności instytucji resocjalizacyjnej dla nieletnich

Sprawne działanie instytucji resocjalizacyjnej jest warunkiem jej rozwoju oraz istotnym czynnikiem prawidłowego przebiegu życia społeczności, która w jej obrębie funkcjonuje. Skuteczność instytucji resocjalizacyjnej zależy od wyraźnie i jednoznacznie określonego celu przez nią przyjętego, jej organizacji wewnętrznej i podziału pracy oraz uniezależnienia czynności służbowych od osobistych interesów pracowników, a także pozostawania przez nią w dającej się obiektywnie ustalić zgodzie z celami i zadaniami, dla realizacji których została powołana, wysokiej integracji wewnętrznej, sprawnej kooperacji z instytucjami z nią współpracującymi oraz środowiskiem zewnętrznym. Umożliwia to uzyskiwanie zamierzonych, społecznie pożądanych rezultatów oraz dążenie do wspólnego celu w procesie uzgadniania różnych czynności. Ważnym elementem funkcjonalności instytucji resocjalizacyjnej jest współpraca ze środowiskiem rodzinnym jej wychowanków. Rodziny nieletnich sprawców przestępstw charakteryzują się cechami utrudniającymi prawidłowy przebieg wychowania, co w rezultacie doprowadza do przestępczości dzieci. Wśród tych cech są zarówno strukturalne właściwości rodzin, jak i cechy związane z emocjonalnym stosunkiem do dziecka oraz kompetencjami rodzicielskimi i metodami wychowawczymi. Cechy pozastrukturalne można w określonych warunkach modyfikować. Jest to zadanie trudne, szczególnie, gdy inne instytucje nie uczestniczą w pomaganiu rodzinie. Włączenie rodzin wychowanków instytucji resocjalizacyjnej w proces jej oddziaływań korekcyjnych, warunkować może jakość realizowanych w niej zabiegów edukacyjnych i stać się istotnym wyznacznikiem racjonalnego organizowania i korygowania postępowania kreującego właściwe i reformującego społecznie nieaprobowane zachowania dzieci i młodzieży.Efficient functioning of a re-socialization institution is a condition of its growth and key factor of appropriate course of the community life that within its structure. Its efficiency relies on explicitly, clearly acknowledged objectives, its internal organization and division of workload as well as the independence of the professional tasks from the personal interests of the staff. Moreover, it tackles the conformity of the staff aspirations with aims and assignments for the accomplishment of which such a structure has been established, entailing high internal integrity, productive cooperation with other facilities and the external environment. It enables the achievement of the projected and socially desired outcomes as well as the accomplishment of common goals upon arrangements of various activities. Cooperation with the family environment of the charges constitutes a key element of the functionality of every re-socialization institution. It must be remembered that parents of the juvenile delinquents manifest features disabling the appropriate course of the upbringing, which consequently can lead to the children’s criminogenic lifestyle. Such features concern structural properties of the families, qualities related to the emotional attitude to their child, parental competences and last but not least – upbringing methods. Non-structural features can be subject to modification in given circumstances. Nonetheless, it is a challenging task particularly when institutions do not participate in the process of family support. Inclusion of the charges’ parents in the process of its correctional activities can condition the quality of educational measures accomplished within, becoming a key indicator of a rational organization and correction of behavior, reforming socially maladjusted behaviors of children and teenagers