Debate on the Didactics of International Relations

Problemy kierunków rozwoju badań oraz opartej na teorii dydaktyki stosunków międzynarodowych to rzadkie tematy w debacie nad stanem i perspektywami tej dziedziny wiedzy. Artykuł analizuje angloamerykański dyskurs nad metodami uczenia i nauczania stosunków międzynarodowych, a także skupia się na nowych kierunkach zastosowania wiedzy z tego przedmiotu. Dydaktyka stosunków międzynarodowych jest bardzo ważna, z co najmniej kilku powodów. Pozwala określić kluczowe kwestie i treści w danej nauce, porządkuje materiał badawczy, tworzy inspiracje i testuje teorie, popularyzuje wiedzę i kreuje wizerunek badań i badaczy. Ciekawe jest, że ogromne zainteresowanie naukami o polityce w Polsce nie zaowocowało rozwojem dyskursu poświęconego dydaktyce, jej metodom i technikom. Zaniedbania w sferze naukowo-dydaktycznej są problemem w samym rdzeniu uprawiania nauki (której częścią jest przecież dydaktyka), nie wspominając o zaniedbaniach współpracy nauki z innymi obszarami wiedzy i praktyki. Niniejszy tekst prezentuje wątki rozwoju teorii, dydaktyki, nauczania oparte także na doświadczeniach własnych autora.(abstrakt oryginalny)The problems of the directions of research development and theory-based didactics of international relations are rarely addressed in the debate on the state and prospects of this field of knowledge. The article analyses the English and American discourse on the methods of learning and teaching international relations and focuses on the new directions in the application of knowledge in this field. Didactics is very important for a number of reasons. It allows us to determine the key issues and content in a given discipline of science, organises the research material, provides inspirations and tests theories, promotes knowledge and creates the image of research and researchers. It is a puzzling fact that the interest in political science in Poland has not brought about the development of the discourse concerning didactics, its methods and techniques. Negligence in the scientific-didactic sphere is a problem concerning the very core of scientific practice (of which didactics is a part), not to mention negligence concerning the cooperation of this science with other fields of knowledge and practice. This text presents the development of the theory, didactics, teaching, based also on the author's own experience.(original abstract