A Feast for Our Time. On Eating and Drinkingin Michel Houellebecq’s Novels

The descriptions of characters’ eating habits recurring in Michel Houellebecq’s novels make a complex system of signs functioning at the textual and intertextual level as well as in reference to the extratextual reality, i.e., the situation of the Western society at the turn of the 21st century. The aim of this article is to identify the key points of this system and determine the possible directions of interpretation of these culinary motifs. For contemporary decadents from Houellebecq’s novels, lone feasts are a new kind of ritual, which – unlike the traditional “ceremonies of eating” – does not help maintain interpersonal relationships but only provides temporary relief and helps them forget about problems.Regularnie powracające w powieściach Michela Houellebecqa przedstawienia zwyczajów żywieniowych bohaterów tworzą złożony system znaków, funkcjonujących na poziomie tekstu, intertekstu, a także w odniesieniu do rzeczywistości pozatekstualnej – sytuacji społeczeństwa Zachodu przełomu wieków. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie węzłowych punktów tego systemu i wyznaczenie możliwych kierunków interpretacji wspomnianych motywów kulinarnych. Dla współczesnych dekadentów z powieści Houellebecqa samotne uczty stają się nową formą rytuału, który w przeciwieństwie do tradycyjnych „ceremonii jedzenia” nie służy podtrzymywaniu więzi międzyludzkich, a jedynie przynosi doraźną ulgę i zapomnienie