Prospective usage of Role-Playing Games in therapy of depressive disorders

Gry fabularne, inaczej nazywane tRPG (z angielskiego table-top role-playing games), bądź jedynie RPG (z angielskiego role-playing games) to połączenie gier z teatrem improwizowanym, gdzie rozgrywka opiera się na opisywaniu przez uczestników swoich działań za pomocą słów, wspartych elementami losowymi wynikającymi z rzutów kośćmi do gry zgodnie z zestawem zasad zwanym systemem. Dzięki oparciu całości rozgrywki o immersję wynikającą z wcielania się wykreowaną przez gracza postać, istotnym elementem staje się dysocjacja od własnej osoby i empatyzacja z powstałą wyimaginowaną personą. Ze względu na liczne podobieństwa do elementów psychoterapii, takich jak skupienie na zachowaniach, ich źródłach oraz konsekwencjach, czy też relacjach z innymi osobami, istnieje potencjał do wykorzystania gier fabularnych w psychoterapii. Przykładem takiego zastosowania może być stworzenie reprezentacji źródła traumatycznego przeżycia i pozwolenie pacjentowi na konfrontację z nim w warunkach kontrolowanych. Celem pracy jest analiza dotychczasowych badań dotyczących korzyści płynących z grania w gry fabularne, ich wpływu na gracza oraz możliwych zastosowań terapeutycznych.Table-top role-playing games (abbreviated tRPG) also known as simply role-playing games (abbreviated RPG), are a combination of games and improvised theatre, where the gameplay is based on participants describing their actions using words, supported by random elements resulting from the throw of dice according to a set of rules called a system. By basing the entire gameplay on the immersion resulting from the impersonation of the player's created character, dissociation from one's own person and empathisation with the resulting imaginary persona becomes an important element. Due to the many similarities with elements of psychotherapy, such as the focus on behaviour, its origins and consequences, or relationships with other people, there is potential for the use of role-playing games as a medium in psychotherapy. An example of such use could be to create a representation of the source of a traumatic experience and allow the patient to confront it in a controlled setting. The aim of this paper is to analyse existing research on the benefits of role-playing games, their impact on the player and possible therapeutic applications