Publicystyka przebrana za literaturę

The author analyses prose works of contemporary – from the beginning of this century – Polish columnists (Andrzej Horubała, Cezary Michalski, Grzegorz Miecugow, Bronisław Wildstein, and Rafał Ziemkiewicz). He wonders whether their works are reflecting the authors’ beliefs, inhibitions, or only their journalistic techniques. The author refers to the example of Ansgar Nünning, who analyses the tasks of literary studies, as confronted with the phenomenon of shaping world views by prose literary genres, and the other way round – the influence that literary “ways of world making” has on non-literary reality. This leads him to earlier research intuitive faculties of Roman Ingarden (intuitiveness of literature), or Paulo Ricoeur (“circle of mimesis”) and consequently to the differences between literature and journalism, which are becoming more and more visible nowadays. The author notes, again referring to Nünning, “reintegration discourse” of this kind of literature and its cultural context, leaving the evaluation of this phenomenon to the future researchers.Autor analizuje twórczość prozatorską współczesnych – z początku obecnego wieku – publicystów polskich (Andrzeja Horubały, Cezarego Michalskiego, Grzegorza Miecugowa, Bronisława Wildsteina i Rafała Ziemkiewicza), pytając, o ile jest ona przedłużeniem ich przekonań, kompleksów czy tylko technik publicystycznych. Odwołuje się do Ansgara Nünninga, analizującego współcześnie zadania literaturoznawstwa wobec zjawiska generowania światopoglądów przez prozatorskie gatunki literackie i odwrotnie – oddziaływania literackich „sposobów tworzenia świata” (ways of worldmaking) na rzeczywistość pozaliteracką. Prowadzi go to do podobnych, wcześniejszych intuicji badawczych Romana Ingardena (intencjonalność literatury) czy Paula Ricoeure’a (koła mimesis) i w konsekwencji do zauważalnego właśnie dzisiaj znoszenia różnic między literaturą a publicystyką. Konstatuje – znów za Nünningiem – „reintegracyjny dyskurs” tak rozumianej literatury i jej kontekstu kulturowego, pozostawiając ocenę tego zjawiska przyszłym badaczom