14-19 Yaş Aralığındaki Ergen Örnekleminde Savunma Düzenekleri ve Ergen Ruhsal Gelişimi üzerine TAT ile bir Araştırma

Psikanalitik kurama göre ergenlik dönemi, erinlik değişimlerinin uyumlanma süreci olarak ele alınabilir. Ergenlik, ani bir büyüme içermesi nedeniyle kendi başına kırılgan bir dönemdir. Araştırmanın amacı, ergen örnekleminde yaş gruplarına, cinsiyete ve sosyoekonomik duruma göre savunma düzeneklerinin kullanımı ve ruhsallığın gelişiminde cinsiyet, yaş ve sosyoekonomik durumun etkilerinin, İstanbul’da yaşayan bir ergen örnekleminde, TAT kullanılarak incelenmesidir. Bu çalışmanın ana hipotezi, ergenlik boyunca, yaş aralıklarına göre ketlenme, narsisistik savunmalar ve çatışmanın ifadesinde farklılıklar olacağı yönündedir. Geç ergenlik dönemi diğer yaş gruplarına göre belirgin farklılıklar göstermektedir. 18-19 yaş grubundaki kadın ve erkekler daha olumlu narsisistik savunmalar göstermektedir. Özdeşimler ise daha sabit hale gelmekte ve sabit bir kimlik oluşmaktadır. Mantıksal düşünce daha da gelişmiştir ve sonuç olarak daha olgun bir anlayış gelişmektedir. Entellektüalizasyon bu dönemde her iki cinsiyette de arttığı gözlenmiştir. Dramatizasyon kadınlarda artarken, erkeklerin bu yaş döneminde daha çok izolasyona başvurdukları görülmüştür. 18-19 yaş grubu sınırların da daha netleştiği bir döneme işaret etmektedir. Sonuç olarak, ergenlik döneminin kendi içinde farklı yaş gruplarıyla değerlendirilmesinin önemi ortaya çıkmaktadır