The Concept of Me in Descartes and Sartre Philosophy

Yüksek Lisans TeziBu çalışma insanın, ben olarak doğa karşısında ön plana çıkmasını ve kendisine dair bir bilgi edinmesini konu almaktadır. İlk olarak Descartes’ın, sistemleştirmek istediği bilgi sorununun temeline bilen ben kavramını yerleştirmesiyle ortaya çıkan özne anlayışına değinilmiştir. Descartes, sezgiden hareketle kavradığı ben kavramını açık ve seçik olarak sahip olduğu ilk bilgi olarak temellendirir. Ardından bilim ve teknolojinin gelişmesi ve dünyaya hâkim olan kaos bireyi etki alanına alıp kendisine yabancılaştırmış ve bir varoluş sorunu oluşturmuştur. Sartre’da varoluşçu gelenekten hareketle somut olarak ele alınan ben, dünyaya fırlatılmış bir halde kendinden sorumlu bir şekilde vardır. Bu çalışma, Descartes’ın ben kavramını, ruh tözü üzerinden, Sartre’ın ise “kendinde varlık”, “kendisi için varlık”, “hiçlik”, “özgürlük” ve “başkası için varlık” gibi kavramlar üzerinden açıklamaya çalıştığını ortaya koymaktadır.This study is about the forefront of human against nature and the obtaining of human knowledge. Firstly, Descattes’ comprehension of the subject that appeared when he placed the concept of the knowing Self on the base of the knowledge problem which he wanted to systematize, was mentioned. Descartes grounds the concept of the knowing self as a first knowledge based intuition which he has clearly and distinctly. Then, the development of science and technology and the chaos that dominates the world took the individual into its sphere of influence, alienated him from himself and created an existence problem. In Sartre, the self, which is considered concretely based on the existential tradition, exists in a self-responsible way, thrown into the world. This study reveals that Descartes tried to explain the concept of self through the substance of the soul, while Sartre tried to explain it through concepts such as "being in itself", "being for oneself", "nothingness", "freedom" and "being for others"