Aftrek eigenwoningrente inwoner België op grond van Schumacker-doctrine

Evenals in de zaak van 18 mei 2022 (21/00740, ECLI:NL:GHSHE:2022:1574, NLF 2022/1145, met noot van Swaving Dijkstra), geeft Hof Den Bosch in de onderhavige zaak in een bijlage richtlijnen waarlangs vragen die worden opgeroepen door de Schumacker-rechtspraak worden beantwoord. X (belanghebbende), woonachtig in België, wenst in casu aanspraak te maken op aftrek van negatieve inkomsten van zijn in België gelegen eigen woning. X is geen kwalificerende buitenlandse belastingplichtige in de zin van artikel 7.8, lid 6, Wet IB 2001. Het Unierecht noopt echter tot het volledig verlenen van voornoemde aftrek, aangezien sprake is van een ‘klassieke Schumacker-situatie’, aldus het Hof. X verdient 90% of meer van zijn wereldinkomen buiten de woonstaat. De werklidstaat is dientengevolge verplicht om rekening te houden met de persoonlijke en gezinssituatie, waaronder de door X genoten negatieve inkomsten uit eigen woning. Aan het voorgaande doet niet af dat de woonstaat reeds gedeeltelijk rekening heeft gehouden met de persoonlijke en gezinssituatie van X doordat een woonbonus is verleend, aangezien deze bonus – als gevolg van het lage Belgische inkomen– niet volledig is toegekend. Uit het voorgaande volgt dat X in Nederland aanspraak kan maken op aftrek van de negatieve inkomsten uit eigen woning. Voor dat geval staat tussen partijen vast dat Rechtbank Zeeland-West-Brabant de aanslag terecht heeft verminderd tot een berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 57.838. Het hoger beroep van de Inspecteur is ongegrond