Tussen een nederzetting en een depositie in Boxmeer, Oeffelt Brakels Eng

Op basis van de sporen van het proefsleuvenonderzoek kan gesteld worden dat er een nederzetting ligt in het noordelijk deel van het plangebied, vindplaats 1. De nederzetting is op basis van de concentratie aan Romeins vondstmateriaal in de lagen, in gebruik geweest in de 2e tot begin 3e eeuw. Vermoed wordt dat de meeste sporen binnen het plangebied te dateren zijn in de Romeinse tijd. Binnen deze vindplaats zijn een kuil aangetroffen met prehistorisch aardewerk, twee sporen met vondstmateriaal uit de 8e en 9e eeuw en ook sporadisch vondsten uit de Volle- en Late Middeleeuwen, waaronder een fragment kempisch aardewerk uit een greppel. Richting het zuiden neemt de concentratie aan sporen af. Hierbij lijkt de nederzetting begrensd te worden. In de periferie van de nederzetting zijn twee deposities aangetroffen uit de IJzertijd (vindplaats 2). Een steenconcentratie daterend in de IJzertijd en een aardewerk concentratie uit de Vroeg- tot Midden-IJzertijd. De steenconcentratie betrof kookstenen waarbij ook een fragment van een hamerbijl is aangetroffen (Muntendambijl type 2). Of deze sporen nog zichtbaar of bekend waren ten tijde van de nederzetting is niet te bepalen. Op basis van de sporen van het proefsleuvenonderzoek kan gesteld worden dat er een nederzetting aangetroffen is waar meerdere perioden in vertegenwoordigd zijn. Daarnaast lijken richting het zuiden sporen in de periferie van deze vindplaats aanwezig te zijn. Bij de aanleg van de uitbreiding bij werkput 3 zijn geen sporen meer aangetroffen. Het aantreffen van deposities kan bij vervolgonderzoek echter niet uitgesloten worden