Tengsl þekkingarmiðlunar og fjarvinnu

Markmið rannsóknarinnar var að kanna þekkingarmiðlun meðal þekkingarstarfsmanna, bæði miðlun leyndrar og ljósrar þekkingar og skoða hvort tengsl væru milli miðlunar þekkingar og starfshlutfalls í fjarvinnu. Jafnframt að skoða hvort kyn, lífaldur og starfsaldur hefðu tengsl við miðlun þekkingar og afstöðu til þekkingarmiðlunar í fjarvinnu. Miðlun þekkingar er lykilatriði fyrir skipulagsheildir og hafa niðurstöður rannsókna borið kennsl á margvíslegan ávinning þekkingarmiðlunar á frammistöðu skipulagsheilda. Samtals tóku 304 þekkingarstarfsmenn þátt í rannsókninni. Þeir voru starfsmenn fjögurra íslenskra skipulagsheilda. Notast var við megindlega aðferðafræði og hannaður var spurningalisti sem var byggður á erlendum mælitækjum um þekkingarmiðlun. Mælitækið innihélt tvo undirkvarða sem mældu leynda og ljósa þekkingarmiðlun. Þátttakendur tóku einnig afstöðu til þriggja staðhæfinga um fjarvinnu. Niðurstöður rannsóknar bentu til að leynd þekkingarmiðlun var minni þegar unnið var alfarið í fjarvinnu. Ljós þekkingarmiðlun var sú sama óháð starfshlutfalli í fjarvinnu. Ekki var kynjamunur til staðar hvað varðar þekkingarmiðlun. Þátttakendum fannst jafn auðvelt að miðla þekkingu sinni í fjarvinnu og í persónu, en þátttakendum sem voru hvað minnst í fjarvinnu fannst erfiðara að nýta sér þekkingu sem hafði verið deilt með þeim í fjarvinnu. Nær helmingur þátttakenda hafði áhyggjur að hafa misst af ákveðnum lærdómi eða þekkingu vegna fjarvinnu. Af niðurstöðum má álykta að fjarvinna getur dregið úr miðlun leyndrar þekkingar sem er áhyggjuefni fyrir skipulagsheildir. Mikilvægt er að stjórnendur skipulagsheilda leiti leiða til að koma í veg fyrir neikvæð áhrif fjarvinnu á þekkingarmiðlun. Rannsaka þarf hvaða ástæður liggja að baki því að svo stór hluti starfsmanna hefur áhyggjur af því að missa af lærdómi og þekkingu vegna fjarvinnu og hvernig megi bregðast við og koma í veg fyrir þær áhyggjur