Þjóðleg fræði Þórbergs Þórðarsonar: Stíll og fagurfræði í þjóðsagnaritun hans

Viðfangsefni ritgerðarinnar eru þjóðleg fræði Þórbergs Þórðarsonar. Alla tíð lagði Þórbergur sig fram við að skrásetja þjóðlegan fróðleik og í ritgerðinni er sérstök áhersla lögð á þjóðsagnaritun hans, sem fellur undir það hugtak. Markmið ritgerðarinnar er að skoða hvort og þá hvernig Þórbergur, sem stílisti og höfundur fagurbókmennta, birtist í þjóðlegum fróðleiksritum sínum. Áður en farið er að greina sérstök verk verður rakin saga fræðimennsku Þórbergs, sem aldrei lauk prófi, þrátt fyrir að sitja heillengi á skólabekk. Þá verða hugtakinu þjóðlegur fróðleikur, sem nær yfir vítt svið alþýðlegra bókmennta, gerð ítarleg skil áður en lengra er haldið. Til þess að rannsaka þjóðsagnaritun Þórbergs verða til skoðunar þrjú lykilrit sem hverju og einu er helgaður kafli. Það eru tímaritið Gráskinna, reimleikabálkurinn Viðfjarðarundrin og Ævisaga Árna prófasts Þórarinssonar. Niðurstaða ritgerðarinnar er sú að svið fagurfræðinnar og þjóðlega fróðleiksins innan höfundarverks Þórbergs skarast talsvert. Hann hefur sannað sig sem afburðastílisti sem á auðvelt með tileinka sér og nota stílbrögð mismunandi sagnarhátta. Það sést af því hvernig Þórbergur flakkar á milli þjóðlegs sagnastíls og framsæknari aðferða. Þá blandar hann einnig höfundareinkennunum tveimur saman. Þjóðleg fræðirit Þórbergs eru rík að fagurfræðilegum einkennum og fagurbókmenntir hans innihalda einnig talsverðan þjóðlegan fróðleik