De rechtspositie van de bestuurder en commissaris vanaf 1 juli 2021: Wijzigingen vanwege de inwerkingtreding van de Wet bestuur en toezicht rechtspersonen (Wbtr)

Van de wijzigingen die de Wet bestuur en toezicht rechtspersonen teweegbrengt, heeft de invloed van deze wet op de rechtspositie van de bestuurder en commissaris wellicht de minste aandacht gekregen. Ten onrechte. Een nadere beschouwing laat zien dat deze bepalingen voor meer hoofdbrekens zullen gaan zorgen dan men aanvankelijk zou vermoeden. In deze bijdrage zal nader worden ingegaan op diverse vraagstukken over de rechtspositie van de bestuurder en commissaris van een vereniging, coöperatie, onderlinge waarborgmaatschappij en stichting die zijn ontstaan sinds de inwerkingtreding van de Wbtr op 1 juli 2021. In het bijzonder zal gekeken worden naar de introductie van de regeling dat een veroordeling tot herstel van de arbeidsovereenkomst tussen de stichting en de bestuurder of commissaris door de rechter niet langer kan worden uitgesproken (par. 2), het van overeenkomstige toepassing verklaren van art. 2:131 BW op de vereniging, coöperatie, onderlinge waarborgmaatschappij en de stichting op grond waarvan de rechtbank van het rechtsgebied waar de rechtspersoon zijn woonplaats heeft kennis neemt van alle rechtsvorderingen die betrekking hebben op de overeenkomst tussen de rechtspersoon en de bestuurder of commissaris (par. 3), de invoering van de wettelijke regeling op grond waarvan aan bestuurders en commissarissen een bezoldiging kan worden toegekend (par. 4), de verhouding van deze bepalingen met de Wet normering topinkomens (par. 5) en de keuze van de wetgever voor een materiële regeling voor de kwalificatie als RvC of bestuur en de invloed daarvan op de rechtspositie van de bestuurder of commissaris (par. 6). Resumerend blijkt het overnemen van enkele standaardbepalingen over bestuur en toezicht voor de overige rechtspersonen spannender uit te werken dan de wetgever vermoedelijk voor mogelijk hield