Effects of lytic polysaccharide monooxygenases on nanocellulose

Nanoceluloza je prirodan materijal dobiven iz lignoceluloznih sirovina mehaničkim, kemijskim ili enzimskim postupcima. Zbog svojih iznimnih fizikalno-kemijskih svojstava primjenjuje se u proizvodnji kompozitnih materijala i papira te u prehrambenoj, kozmetičkoj i biomedicinskoj industriji. Enzimski katalizirani procesi za dobivanje nanoceluloze imaju brojne prednosti nad kemijskim, a skupina enzima koji su privukli poseban interes su litičke polisaharidne monooksigenaze (LPMO). Ovi enzimi imaju bitnu ulogu u razgradnji lignoceluloze jer djeluju sinergistički s drugim enzimima tako što povećaju dostupnost celuloze za djelovanje celulaza. Kao rezultat njihove C1- oksidacijske aktivnosti, LPMO induciraju slabljenje celuloznih vlakana uvođenjem karboksilnih skupina čime se povećava prinos nanoceluloze. Za mjerenje aktivnosti LPMO-a razvijena je nova metoda koja se temelji na hidrocoerulignonu kao supstratu i vodikovom peroksidu kao kosupstratu, a omogućava pouzdanu detekciju LPMO-a u složenim matricama poput fermentacijskog medija.Nanocellulose is a natural material obtained from lignocellulosic materials by mechanical, chemical or enzymatic processes. Due to its exceptional physico-chemical properties, it is used in the production of composite materials and paper, as well as in the food, cosmetics and biomedical industries. Enzymatically catalyzed processes for the production of nanocellulose have numerous advantages over chemical ones, and the group of enzymes that have attracted special interest are lytic polysaccharide monooxygenases (LPMO). These enzymes play an important role in the breakdown of lignocellulose because they act synergistically with other enzymes by increasing the availability of cellulose for cellulases. As a result of their C1-oxidizing activity, LPMOs disrupt the cellulose fibers by the introduction of carboxyl groups thus increasing the yield of nanocellulose. A new method has been developed for measuring the LPMO activity based on hydrocoerulignone as substrate and hydrogen peroxide as cosubstrate which allows reliable detection of LPMO in complex matrices like culture media