Substantive validity of the arbitration agreement according to article V.I.(A). of the New York Convention

Stranke imaju pravo izabrati mjerodavno pravo ugovora o arbitraži. Ako stranke propuste izabrati mjerodavno pravo za ugovor o arbitraži, primjenjuje se pravo mjesta arbitraže. Dakle, primarna poveznica mjerodavnog prava ugovora o arbitraži je stranačka autonomija, podredna pravo mjesta arbitraže. Izričit izbor mjerodavnog prava za ugovor o arbitraži, točnije njegova mogućnost, je neosporna. S druge strane, mogućnost prešutnog izbora mjerodavnog prava za ugovor o arbitraži je podijeljena na države koje ju priznaju i države koje ju ne priznaju. Države koje priznaju mogućnost prešutnog izbora imaju daljnju polemiku. Daljnje pitanje je koju okolnost prihvatiti kao prešutan izbor; okolnost izabranog mjerodavnog prava glavnog ugovora ili okolnost izabranog prava mjesta arbitraže. Anglosaksonske države sklonije su prihvatiti mogućnost prešutnog izbora. Uz to, one su sklonije protumačiti okolnost izabranog mjerodavnog prava glavnog ugovora kao prešutan izbor mjerodavnog prava za ugovor o arbitraži. Kontinentalne države sklonije su u slučaju propusta izričitog izbora, preći na podrednu poveznicu prava mjesta arbitraže. Međutim, čak i ako prihvaćaju mogućnost prešutnog izbora, tumače ga u korist prava mjesta arbitraže.The parties have the right to choose the applicable law of the arbitration agreement. If the parties fail to choose the applicable law for the arbitration agreement, the law of the seat of arbitration shall apply. Thus, the primary link of the governing law of the arbitration agreement is party autonomy, the subsidiary law of the seat of arbitration. The explicit choice of the governing law for the arbitration agreement, or rather its possibility, is indisputable. On the other hand, the possibility of a tacit choice of governing law for an arbitration agreement is divided into countries that recognize it and countries that do not. Country that recognize the possibility of a tacit choice have further controversy. A further question is which circumstance to accept as a tacit choice; the circumstance of the chosen governing law of the main contract or the circumstance of the chosen law of the seat of arbitration. Anglo-Saxon countries are more inclined to accept the possibility of tacit choice. In addition, they are more inclined to interpret the circumstance of the chosen governing law of the main contract as a tacit choice of the governing law for the arbitration agreement. Continental countries are more inclined, in case of missing an express choice, to switch to the subordinate link of the law of the seat of arbitration. However, even if they accept the possibility of tacit choice, they interpret it in favor of the law of the seat of arbitration